Siyaset Forum

[NuR-eFSaN]

……sen kendini ben’imle örttün; beni kendinle gizledin.
bana hazineleri açman için ne yapabilirim?*
……

hazinenin muhasibi, muhafızı olmak;

bir Yusuf olmak, bir zamanlar herkesin suçlu bildiği bir mekanda; şimdilerde birilerinin umudu olmak. temize çıkmak, arınmak zahirde de /batındaki arınmışlığın aşikar olması/.
bir Yusuf olmak, acziyeti ferasetini açanların önünde berat etmek; sanık edildiğin anın ardında kalması. sanılanların yanlışlığının kitap’ta kanıtlanması…

bir Yusuf olmak!
Yusuf…
kaç kuyuda, ne kadar beklemeli ki, hangi karanlık aydınlıktan haber veriyor da bihaberiz karanlığın lisanından. acaba var mı bize de bir su kovası uzatan /suya gelen, suya-hayat’a-kavuşmamıza vesile mi/ ; kuyudan çıkışımız kimin vasıtasıyla ki? hangi züleyha imtihanda tercihi yar’dan yana yapmalı ki..züleyhaları kim, bizim dünyamızın? kuyular, züleyhalar çevremizde de biz mi Yusuf olamadık; yoksa kuyudayız da biz mi Yusufluğumuzun farkında değiliz; biz mi arınmaya, aydınlığa talip olmasını bilemiyoruz.. nefsimizin her ilhamında o’nun burhanı gelir de, biz mi tıkadık gönlümüzün kulaklarını! biz mi sağır olmaya talip olduk etrafımızdaki , hikmet çığlıklarına karşı! biz marifet mi bildik hakikate sağır olmayı ; bize kim öğretti bunları..yusuf’un hikayesini ilk ne zaman dinledik; biz de mi bir basit aşk hikayesi gibi dinledik…/ hikmetini düşünmeden/

kenan…
kaybolduk sende; ama ağlayanımız yok, bekleyenimiz, dua edenimiz yok!
kaybettik belki sendeki yusuf’u içimizde ; ama aradığımız yok!
ben’imizi satsak köle pazarında Yusuf kalır mı meydanda ; arınır mı Yusuf’umuz. / imtihanın ağırlığına rağmen/
Yusuf kalsa meydanda; elbet çıkarız kuyudan ; elbet aydınlanır bir gün zindan! elbet bir gün hazineye layık görülürüz ; aşk’a layık oluruz…..


……..
hazineye talip olmak;
ne zormuş…ne de zor!
hazinenin büyüklüğü nispetinde bir bedel.,
bir beden, bir “ben”.
…….
*cam ve elmas / sadık yalsızuçanlar






Sare Nokta


çocuktum, sure-i yusuf’u ilk kelam’dan okumuştu babam bana…oy Yusuf, düştüğün kuyuda kalmıştı yüreğim, sen orada yalnızsın diye. orası karanlık diye. -aydınlık mı olacaktım ki sana- yakub’un gözlerinin ağlamaktan kör olduğunu söylemişti de babam -yutkunarak -; kurt olmaya razı olmuştum, “ ben yemedim" demek için.gömlek olmayı diledim,”üzerimde yusuf’un mahsumiyeti var sadece”diyerek, üzerimdeki oyunlardan haber vermeyi diledim; bünyamin’e acıdım, bir can uzak kaldı can’dan diye…çocuktum, anlamamıştım hikmetini iffetin; anlamadan razı olmuştum yusuf’un kuyu arkadaşı olmaya; yüreğimi büyütüp onu içinde korumaya…

büyüdüm; yüreğimi küçük sevdalar ziyaret etti; anladım yusuf’un da, . züleyha’nın da imtihanının bize fıtratın lisanını anlattığını. büyüdüm, sevgimi paylaştığım şeyler küçüldü belki de; sevgiyi üzerinde yücelttiğim direkler değişti. Yusuf, kaygan bir zemine nasıl dikilir iffet ve vefa direkleri! yusuf, bize iffetten ihsana giden yolu anlat; öyle ki ikrama erelim, aklanalım hikayemizin sonunda! dillerde anılası bir ömrümüzün olması değil kaygımız, sıfatımıza rağmen zulmedenlerden olmaktır korkumuz. gönlüne zulmeden…Yusuf, o gün -fıtratına rağmen- afif olmayı tercih etmeseydin, dilerde bir “ahsen-ül kasas” olur muydun; anılır mıydın güzel’le birlikte..

bir Yusuf olmak; vefayı yaşamak her dem, her ikram edene karşı –dünyada iyilik gördüğün aziz’e dahi- şimdilerde bizim imtihanımızdır , bizi yar için sevene karşı vefalı olabilmek.

bir Yusuf olmak, hazinelerin anahtarını eline alsan da “hazine”nin emrinde kullanmak onu. bir mütevazi yolcu olmak arşa, ardından iffetinle anılmak….


...……………
Yusuf, sana hediyemdir ayinem;
güzeli yansıtabileceği kadar arındır onu…
………..
sür çıkar ağyarı gönülden, ta tecelli ede hak,
padişah konmaz saraya, hane mamur olmadan.**
S.nokta!
**şemsettin-i sivasi