![]() |
#1 |
![]() sensiz idare ediyorum işte
say ki götürüyorum hayatı bilinmezliği ile... sakın üzülme suskunum diye ben sensizliğimde kulaklarımı tıkıyorum söküklerini dikiyorum gecenin ay ile yıldızları birleştiriyorum ,gök ile güneşi , martılarla denizi,güzel ile çirkini... yaşam ile ölüm arasındaki bu maratonun son finalimi koşuyorum nefes nefese sen üzülme ara sıra ağlıyorum diye . bana üzülme senin baharın kışından daha hoyrat. ben baharsız da yaşarım... adına yazdığım tüm şiirleri fırlatıp attım da denize o canımı yaktı biraz...yoksa iyiyim ben . kızma bana gecenin karanlığına takılıp kaldım diye merak etme ;güneş bana da doğacak beni de yakacak , içimi yeniden ısıtacak denizin tuzu tenimi kavuracak hiç giyilmemiş bir elbise gibi. örttüm üstüme düşlerimi ben yenildim yokluğun da karakışlara. tensel değil tinsel yaşıyorum . gelmek istersen yeniden gönül kapım açılacak. ya artık dokun yüreğime .ya da çek git umarsızca...
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|