|
|
#1 |
|
Ah Eylül! Kutlu mevsimi hüznün! Gönlüme işleyen incecik hançer! Sende yüklü bütün elemi güzün; Sendedir hep, gidip de dönmeyenler. İlk, ruhum duyar seni ta derinden, Mes'ud bir hüzün çöker her zerreme; Güneş, solup giderken kederinden, Yüzünün rengi düşer pencereme. Hüznün nefesidir o soğuk rüzgâr, Bir yalar da, soldurur dağı taşı; Mahzun yeryüzünü, şefkatle okşar, Tesellidir bulutların gözyaşı. (Meftun Dallı)
|
|
|
|
|
|
|
| Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|