ATEİST VE AYI :)

**büyükdoğu** · 09-12-2007, 17:19

Ateist bir adam bir gün ormanda geziyor ve etrafındaki güzelliklere
bakıyormuş."Evrim ne güzellikler yaratıyor!" diye düşünüp mest
oluyormuş.
Birden arkasında kocaman bir ayı belirmiş ve onukovalamaya başlamış.
Adam bütün gücüyle kaçıyormuş ama her arkasına bakışta ayının daha
yaklaşmış olduğunu fark ediyormuş. Dakikalarca süren bir kaçışın
sonunda
adamın ayağı yerdeki dala takılmış ve düşmüş; ayı adamın üzerine
atlamış,
pençesini kaldırmış.Tam vurmaya hazırlanırken adam "TANRIM!!!" diye
bağırmış. Bir anda zaman durmuş, ayı donmuş, ormandaki nehir bile
akmaz olmuş.Bir anda orman kararmış ve gökyüzünden bir ışık huzmesi
adamın üzerine parlamış. Çok derinden gelen ilahi bir ses adama:
"Yıllarca bana inanmadın, yaradılışı kozmik bir kazaya
bağladın,
sana bu durumda yardım etmemi mi istiyorsun?Seni sevgili bir kulum
mu saymalıyım?" demiş. Adam utanç içinde:
"Biliyorum bunca yıldan sonra dindar biri olmayı istemem haksızlık,
ama belki AYIYI dindar yapabilirsiniz." demiş. Ses:
"Peki." diye karşılık vermiş ve ışık kaybolmuş. Nehir tekrar akmaya
başlamış. Her şey eski haline dönmüş. Ayı pençesini indirmiş, iki
pençesini de göğe doğru çevirmiş, ve konuşmaya başlamış:
"Allah'ım, senin rızkınla orucumu açıyorum, hamdolsun verdiğin
nimetlere."

09-12-2007, 17:19	#1
Kullanıcı Adı büyükdoğu	ATEİST VE AYI :) Ateist bir adam bir gün ormanda geziyor ve etrafındaki güzelliklere bakıyormuş."Evrim ne güzellikler yaratıyor!" diye düşünüp mest oluyormuş. Birden arkasında kocaman bir ayı belirmiş ve onukovalamaya başlamış. Adam bütün gücüyle kaçıyormuş ama her arkasına bakışta ayının daha yaklaşmış olduğunu fark ediyormuş. Dakikalarca süren bir kaçışın sonunda adamın ayağı yerdeki dala takılmış ve düşmüş; ayı adamın üzerine atlamış, pençesini kaldırmış.Tam vurmaya hazırlanırken adam "TANRIM!!!" diye bağırmış. Bir anda zaman durmuş, ayı donmuş, ormandaki nehir bile akmaz olmuş.Bir anda orman kararmış ve gökyüzünden bir ışık huzmesi adamın üzerine parlamış. Çok derinden gelen ilahi bir ses adama: "Yıllarca bana inanmadın, yaradılışı kozmik bir kazaya bağladın, sana bu durumda yardım etmemi mi istiyorsun?Seni sevgili bir kulum mu saymalıyım?" demiş. Adam utanç içinde: "Biliyorum bunca yıldan sonra dindar biri olmayı istemem haksızlık, ama belki AYIYI dindar yapabilirsiniz." demiş. Ses: "Peki." diye karşılık vermiş ve ışık kaybolmuş. Nehir tekrar akmaya başlamış. Her şey eski haline dönmüş. Ayı pençesini indirmiş, iki pençesini de göğe doğru çevirmiş, ve konuşmaya başlamış: "Allah'ım, senin rızkınla orucumu açıyorum, hamdolsun verdiğin nimetlere."

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)