Gerçek olsaydı, canımı verirdim.

**LeyaL** · 09-16-2009, 18:30

Mevlâna, Şems-i Tebrizi'den ayrıldığı zaman inanılmaz acılar çeker
ve ondan haber getirenlere hediyeler verir.
Bir gün sarhoş der ki: Şemsi-i Tebrizi'yi Bağdat'ta gördüm.
Mevlana sırtındaki kaftanı çıkarır ve ona hediye eder.
Yanındakiler gelirler:
"Aman efendim, ne yaptınız? O, sarhoşun tekidir.
Onun Şems-i Tebrizi'yi görmesi imkansız. Bütün gün ayyaş ayyaş dolaşır.
Yalan söylüyor."
Mevlâna tebessüm ederek;
"Biliyorum " der.
"Onun, bırakın görmeyi, Bağdat'a gidemeyeceğini bile biliyorum.
Ben o kaftanı onun yalanına verdim.
Eğer gerçek olsaydı, canımı verirdim."

**elif zeynep** · 09-17-2009, 09:36

Ne güzel.. "gerçek olsaydı,canımı verirdim..." çok güzeldi gerçekten

....

Mevlana Şems-i Tebrizi'yi tanımadan önce kendini sanata ve şiire vermişti. Şemsi Tebrizi'yi tanıdıktan sonra uyandı, şiirin ve sanatın hiçliğini anladı.Kalemini kırdı. Diyor ki: "Utarid gibi deftere düşkündüm.Ediplerin hepsinin üstünde yerim vardı. Sâkînin bir levhayı andıran yüzünü görünce,çıldırdım.. Kalemi kırdım..." (Nurettin Topçu,Mevlana ve Tasavvuf eseri'nden)

**LeyaL** · 09-17-2009, 17:46

Alıntı:

elif zeynep Nickli Üyeden Alıntı

Ne güzel.. "gerçek olsaydı,canımı verirdim..." çok güzeldi gerçekten

....

Mevlana Şems-i Tebrizi'yi tanımadan önce kendini sanata ve şiire vermişti. Şemsi Tebrizi'yi tanıdıktan sonra uyandı, şiirin ve sanatın hiçliğini anladı.Kalemini kırdı. Diyor ki: "Utarid gibi deftere düşkündüm.Ediplerin hepsinin üstünde yerim vardı. Sâkînin bir levhayı andıran yüzünü görünce,çıldırdım.. Kalemi kırdım..." (Nurettin Topçu,Mevlana ve Tasavvuf eseri'nden)

Bu güzel not için teşekkürler; aydınlatıcı oldu ve
fazlasıyla mânâ kattı yazıya

Bu arada beğendiğine sevindim.. (:
Sağolasın..

09-16-2009, 18:30	#1
Kullanıcı Adı LeyaL	Gerçek olsaydı, canımı verirdim. *Mevlâna, Şems-i Tebrizi'den ayrıldığı zaman inanılmaz acılar çeker* *ve ondan haber getirenlere hediyeler verir.* Bir gün sarhoş der ki: Şemsi-i Tebrizi'yi Bağdat'ta gördüm. *Mevlana sırtındaki kaftanı çıkarır ve ona hediye eder.* *Yanındakiler gelirler:* "Aman efendim, ne yaptınız? O, sarhoşun tekidir. *Onun Şems-i Tebrizi'yi görmesi imkansız. Bütün gün ayyaş ayyaş dolaşır.* *Yalan söylüyor."* *Mevlâna tebessüm ederek;* "Biliyorum " der. *"Onun, bırakın görmeyi, Bağdat'a gidemeyeceğini bile biliyorum.* *Ben o kaftanı onun yalanına verdim.* *Eğer gerçek olsaydı, canımı verirdim."*

09-17-2009, 09:36	#2
Kullanıcı Adı elif zeynep	Ne güzel.. "gerçek olsaydı,canımı verirdim..." çok güzeldi gerçekten .... Mevlana Şems-i Tebrizi'yi tanımadan önce kendini sanata ve şiire vermişti. Şemsi Tebrizi'yi tanıdıktan sonra uyandı, şiirin ve sanatın hiçliğini anladı.Kalemini kırdı. Diyor ki: "Utarid gibi deftere düşkündüm.Ediplerin hepsinin üstünde yerim vardı. Sâkînin bir levhayı andıran yüzünü görünce,çıldırdım.. Kalemi kırdım..." (Nurettin Topçu,Mevlana ve Tasavvuf eseri'nden)

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)