Siyaset Forum

Tarihi, sadece şehrimizde değil belki tüm Türkiye’de en eskilerden olan Afyon Lisesi’nin web sayfası yenilerde hizmete girdi. Böylesi önemli ve tarihî bir okulun bu hizmetinin geç kaldığını söylemek yanlış olmaz muhakkak.

Geçen gün biraz inceledim sayfayı. İlk açtığım bölüm de “Mezunlarımızın Duygu ve Düşünceleri” bölümü oldu. Hicrî takvime göre 1340 senesinden (şimdi 1431 yılında olduğumuza göre 90 yıl kadar öncesinden) bile mezun olmuşların hatıratları var. İnanın okumaya doyamadım desem yeridir.

Söz sanatı bir yana, kullanılan ustaca kelimelerle beraber verilen o sımsıcak hisler insanı alıp bir yere götürüyor. Aynı zamanda da kişilerin vatan sevdası ve millet aşkı da aşikâr. Görünen kadarıyla hiç birinin doktor olayım, avukat olayım da maddi imkanlarım genişlesin dediği yok! Hepsinin yegane amacı “Bu vatana, millete nasıl daha faydalı olabilirim”.

Birkaç tanesini burada sizlerle de paylaşmak istiyorum. Lütfen; kullanılan sözlere, hayat felsefesine, edebi aktarıma ve de sahib olunan ülküye dikkat edin;

“Bu yerde geçirilen hayat bedbahtiyet ve mesudiyet ile doludur. Hiçbir kimse yoktur ki rehgüzar-ı hayat olduğu yerde yalnız mesut veya bedbaht olsun... Fakat o yerden ayrılırken hissettiği ufak bir saadet, bütün elem ve ıstırap dakikalarını unutturur.
Sevgili mektebimde iki sene yaşadığım hayatımın ekser zamanı bedbaht dakikalarımı unutturan bir saadetle mâl-â-mâl olarak güzerân etti.
Hamûle-i irfanın tekemmülüne say eden muhterem heyet-i tedriseyeye arz-ı minnetdarî ile müteakip senelerde ilmin kıyas kudretiyle mücehhez arkadaşlarımın da imtisâl-i hareket etmelerini temenni eylerim. 18 Ağustos 341 H.”

Anlayanlarınız mutlaka olacaktır ama anlamayanlar için ben naçizane girişinin özetini yapmaya çalışayım: “Hayatta üzüntüler de mutluluklar da vardır. Hiç kimse hayat yolunda sadece mutlu ya da mutsuz değildir. Fakat geçmişte her ne kadar acı şeyler yaşanmış olsa da yine geçmişe aid bir ufak mutluluk tüm o kötü anıları siler atar.”

Buradaki hayata bakış tarzına saygı duyulmaz mı şimdi! Hele bir de böylesi edebî ifadelerle anlatılırsa… Düşünün, bunu yazan daha lise talebesi! Şimdiki lise öğrencileri ile kıyas edebilir misiniz? Bence çok zor…

Bir başka metin;

“Bugün o muazzez ve kudsî mektep hayatının son ve müteessir bir gününde bulunduğumdan dolayı çok meyus ve mükedderim. Mektebe devama başladığım seneler, ah bir kere mektepten diploma alsam ne kadar bahtiyar olacağım zannederdim. Fakat çok ve pek çok yanlış düşüncede bulunmuşum. İşte bu yanlış düşünceyi bugün idrak ediyorum. Ve bu gün o sevgili mektebimden pek müteessir olarak ayrılıyorum. Ve öyle ümit ederim ki muhterem rehberlerimin hepsi hâtır-ı âlîlerinden bir dakika bile çıkarmazlar. Ve himmet-i âlîleriyle vatan ve millete çok büyük hizmetlerde bulunurum.”

Ülkü, saygı, kadirşinaslık… Bugün kaç lise, bırakın liseyi kaç üniversite öğrencisi “vatan ve millete çok büyük hizmetlerde bulunurum” diye bitiriyor tahsil hayatını? Evet, zorluklar var günümüzde; işsizlik var, ekonomik sıkıntı var. Ama yukarıdaki satırları yazanların yaşadığı yıllardan daha kötü değildir galiba şimdiki durumumuz, ne dersiniz?

Bu kadar usta işi söz dizileri arasında yazdıklarımın basitliği göze çarpmasın diye sözü uzatmayıp birkaç tane daha hatırat ile bitirelim istiyorum;
“Hayatımın mesut dakikalarını geçirdiğim sevgili mektebimden ayrılırken bilseniz ne kadar müteessirim. Bilseniz ne kadar memnunum! Müteessirim çünkü unutulmaz hatıraları olan mektebimden ayrılıyorum. Memnunum! Çünkü, bizleri aç ve sefil gözleriyle bekleyen hayata bir an evvel atılmak hevesiyle ayrılıyorum. 14 temmuz 927”

“341 senesinde kaydolarak bir sene devam ettiğim Orta mektepte tahsilimi ikmal etmek istedim. Fakat ne çare ki buna muvaffak olamadım. Binaenaleyh yine fevkalade bir feyz kazanarak, tahsil-i ibtidaîmin beş misli malûmata sahip oldum. Tabiî bu feyzi bana veren mektep binası değil, muhterem heyeti talimedir; bunun için cümlesine daima medyûn-ı şükranım. 29 Eylül 1926”

“İki senedir ağuşunda yaşadığım muhit tek yuvamdan bugün ayrıldığım için çok müteessirim. Mademki hayat dikenle dolu, yaşamak için bunları çiğnemek lazımdır.”

Dahası için lütfen Afyon Lisesi’nin web sayfasını ziyaret edin. Bugün 100-200 kelime ile kendini doğru dürüst ifade edemeyen, edebî sanattan yoksun, ülküsüz gençliğin de aynı sıralarda okuduğunu düşünün sonra. Ve niye bu hâle geldik… onu da düşünün!

Ümit Demir
Cemaat.com

[BlueMoon]

yine kaliteli paylaşımlarınızla mührünüzü vurmaya devam ediyorsunuz elinize sağlık

[Kadızâde Rûmi]

Çok güzel bir paylaşımdı. Teşekkürler