Siyaset Forum

[erenon]

Kemalizm, Türk siyasetinin “sihirbaz topudur”, el çabukluğuyla kutuya bir kavram koyup yerine bir başka kavram çıkarma hüneridir.

“Kemalizm,” dediklerinde aslında söylemek istedikleri, halkın yönetime karışmadığı, halk tarafından seçilenlerin devletin direksiyonuna asla geçemediği “demokrasisiz” bir toplum projesidir.

Ne olduğu tam tarif edilemeyen “Kemalizm”in ana fikri ülkeyi askerlerin, bürokrasi ve yargıyla elele vererek yönetmesidir.

12 Eylül “yüce” Kemalizm’e bir de cumhurbaşkanını eklemiştir ki…

Süleyman Demirel’le Ahmet Necdet Sezer, 28 Şubat ve 27 Nisan muhtıralarında “Kemalist cumhurbaşkanının” güzide örneklerinin nasıl davranması gerektiğini göstermişlerdir.

Aslında Kemalistleri kutlamak gerekir.

İlkeleri arasında demokrasi bulunmayan bir ideolojiyi bu halka “kutsal” bir değer olarak kabul ettirmeleri gerçekten de büyük bir başarıdır.

Halkı dışlayan bir ideolojiyi halka kabul ettirmek için elbette seksen yıllık çarpık bir eğitimin bu ülkenin çocuklarını “düşünmeyen, sormayan, sorgulamayan, itaatkar” kullar haline getirmek için büyük çaba sarfetmesi gerekmiştir.

Biz Kemalizm’in “el çabukluğunu” nerede görürüz peki?

Laiklik ve demokrasi kavramlarının yer değiştirmesinde.

Eğer siz “bu Kemalizm ne mene bir ideolojidir, ben buna karşıyım” derseniz…

Kemalistler, size “bu adam laikliğe karşı” diye cevap verirler.

Siz, Kemalizm’e “demokrasiyi içermediği” için karşı çıkarken, onlar bu karşı çıkışı “laiklik düşmanlığı” olarak sunarlar.

En büyük sahtekarlıkları da buradadır zaten.

Türkiye, yüz milyar dolarlık ihracatı, 20 milyar dolarlık yabancı yatırımı, yetmiş milyonluk nüfusu ve Avrupa hayaliyle “demokrasisiz” yönetilemeyecek bir hale gelince Kemalizm de kaçınılmaz olarak tartışma gündeminin tepesine oturdu.

CHP, ordu ve cumhurbaşkanı, “laiklik” diye bağırıyor.

Söylemek istedikleri ise, “biz demokrasi istemiyoruz, yönetimi halkın belirlemesine izin vermeceğiz.”

Toplum ve aydınlar da “demokrasi” diye bağırıyorlar.

Son seçimler CHP, ordu, Çankaya üçgenini siyaset arenasında yerle yeksan etti.

Ama onlar hala dövüşmek istiyorlar.

Bu isteklerinin hem kendilerinin hem de ülkenin başına nasıl bir bela sarabileceğini hala fark etmemeleri gerçekten şaşırtıcı.

Ama yeni bir döneme geçerken kavgayı uzatmaya da gerek yok.

Onların dediğini yapalım.

Biz de Kemalist olalım.

Mehmet Altan geçenlerde yazdı.

Basit bir şartımız var.

Kemalizm’in altı okundan “devletçiliği” çıkartalım yerine “demokrasiyi” koyalım.

Madem ki laikliğe bu kadar tutkunlar ve asıl sorunları sadece ve sadece laiklik, laikliğe karşı çıkmayan böyle bir değişiklikten gocunmamaları gerekir.

Kemalistler, altı oka “demokrasiyi” eklemeye varlar mı?

Sanırım bu soru onların sahtekar mı yoksa samimi mi olduğunu ortaya koyacak.

Kemalizm’e demokrasiyi ekleyeceğiz, ordu siyasetten çekilecek, halkın iradesi tek ölçü olacak ve hepimiz Kemalizm’i benimseyeceğiz.

Başta CHP yönetimi ve ordu olmak üzere bütün Kemalistlere sorun.

Bu değişimi kabul ediyorlar mı.

Bu tek soruyla gerçeği göreceğiz.

Bakalım neymiş bu Kemalistlerin derdi.

Gerçekten laikliği mi savunuyorlar…

Yoksa, halkı dışlayarak kendi “hukuksuz iktidarlarını” savunmak için mi Mustafa Kemal’in adını ve Kemalizm’i kullanıyorlar.


Ahmet Altan