Siyaset Forum

[garipgureba]

TİYATRONUN HAL-İ PÜRMELALİ

Günümüz Türk tiyatrosuna baktığımda maalesef şu tesbitte bulunmak zorunda hissediyorum kendimi; “Türk tiyatrosu ağırlıklı olarak iki farklı gurup tarafından iki değişik amaca hizmet etmekte”. Birinci gurup ideolojik amaçlarının propagandasını yapmak için tiyatroyu bir araç olarak kullanmakta, yani sanata siyaseti bulaştırmakta ve alet etmekte. Bu çok yanlış bir tutumdur. Çünkü ideolojik bakışlar ve tutumlar sanatı dogmatik bir kalıba sokar ve onun evrenselliğini ortadan kaldırır. Oysa ki sanat belli kalıplara sığdırılamayacak kadar şümullü bir kavram ve geniş bir idraktır. Bu nitelikte bir tiyatro oyunu kendini sadece kısıtlı bir seyirci kitlesine izletebilir ve o kitlenin sayısı malum olduğu için az sonra zikredeceğim guruba göre zararları daha az olduğunu düşünüyorum. Esas temas etmek istediğim ve toplumsal açıdan birçok zararının olduğunu düşündüğüm gurup ise çoğunlukla çapkınlık maceralarının komedisel bir şekilde ele alındığı oyunları sahneleyen ve çocuklar dahil birçok izleyici kitlesine ulaşan, popüler kültürün ürünü olanlar. Özellikle manevi ve ahlaki bir çöküşün yaşandığı günümüzde bu konuları ele alan oyunlar o kadar çok ki. Devlet Tiyatroları’ndan Şehir Tiyatroları’na, ordan özel ve amatör tiyatrolara kadar birçok ekip bu konuları içeren oyunlar sergilemekte ve bilerek ya da bilmeyerek aile kavramına zarar getirilmekte. Özellikle her şeye rağmen batı kültürüne kıyasla daha sağlam olan aile ilişkilerimiz bu tarz oyunlar kanalıyla zayıflamakta ve son kalemiz de yavaş yavaş elden çıkmakta. Zaten televizyon denen canavarın can alıcı saldırılarına maruz kalan körpecik zihinler bir de tiyatrolarda izledikleri oyunlarda da aynı tablolarla karşılaşınca olumsuz manada etkilenmekte ve ahlak kavramından uzaklaşmaktadırlar. Hatta o kadar ki, ilkokul çağındaki erkekler kız arkadaşlarına “sana şu kadar para vereyim, bir gece benimle ol” diyebilmekteler. Bunda üzülerek söylüyorum ki diğer sanat dallarının da etkisi olmuştur ve tabii tiyatronun da. Komedi dendiğinde illa belden aşağı espriler, çapkınlık maceraları mı anlaşılmalı? Oysa ki hayatın birçok alanında gülünecek daha o kadar çok şey var ki. Bu konuda tedbir alması gereken Millet Meclisimiz’de daha geçen yıl, sanırım 23 Nisan münasebetiyle, çocukların gözleri önünde aynı bahsettiğimiz tarzda bir oyun oynandı. Bu tabloyu seyredince insanın biraz ümidi kırılıyor tabi ama yine de ümitvarım bu konuda tedbir alınacağına dair. Özellikle dizilerdeki içki içme sahnelerine getirileceğini duyduktan sonra ümidim bir kat daha arttı. Vakit çok geç olmadan hayata tutulan aynanın parlatılması gerekiyor. Ancak bu şekilde tiyatroyu ve sanatı çocuklarımıza ve aile kurumumuza zarar değil fayda veren bir şekle getirmiş olabiliriz. Aksi takdirde vay halimize…