Siyaset Forum

[Bilal Baştan]

18 yaşında iken evli biri tarafından kaçırıldım, dönünce de ailemin yüzüne bakamamak endişesiyle "Aileme zarar gelmesin" diye ondan davacı olmadım.
Ailem beni o halde kabul etti. 1 yıl sonra başkasıyla evlendim ama onunla anlaşamadım 1 yıl sonra boşandım. 17 senedir ailemin yanındayım. Geçmişte yaşadıklarıma çok pişmanım. Allah'a karşı tövbeliyim, namazımda, niyazımdayım. Dini görevlerini yerine getiren biriyle evlenmek istiyorum. Evleneceğim kişiye resmi evliliğimi anlatırım ama ilk birlikteliğimi anlatırsam yanlış anlaşılmaktan korkuyorum. Anlatmam gerekir mi? Hacca da gittim. İçi başka, dışı başka olmak istemiyorum. (Rumuz: Kader)
Başınızdan geçen olayda bir kaçırılma/zorlama var, bir mağduriyetiniz söz konusu, bir çeşit tecavüze uğramışsınız. Kendi iradenizi kullanarak bir günaha girmiş değilsiniz.

Daha sonra tövbe istiğfar etmişsiniz, dini bir hayat yaşıyorsunuz, mazbut ve iffetli duruşunuzu muhafaza ediyorsunuz.

Allah'ın bir ismi "Gaffar"dır, günahları bağışlar, bir ismi de "Settar"dır, günahları, çirkinlikleri örter. Allah'ın örttüğünü, kulun açması bu açıdan doğru olmaz.

Bunun için başa gelen çirkin olaylar olduğu geçmişte kalmalı, bugüne taşınmamalı. Çünkü yapılan günahları, yanlışları anlatmak bir çeşit yarayı deşmektir, geçmişi kurcalamaktır, durup dururken kendinizi ele vermektir.

İşlenmiş olan günahları bir başkasına anlatmama konusunda Peygamberimizin ciddi bir uyarısı vardır. Buyururlar ki:

"İşlediği günahları açığa vuranlar dışında, ümmetimin tamamı affedilmiştir. Bir adamın gece kötü bir iş yapıp, Allah onu örttüğü halde, sabahleyin kalkıp:

"Ey falan! Ben dün gece şöyle şöyle yaptım" demesi açık günahlardandır. Oysa o kişi, Rabbi kendisinin kötülüğünü örttüğü halde geceyi geçirmişti. Fakat o, Allah'ın örttüğünü açarak sabahlıyor."

***

Allah o kişinin işlediği günahı örtmüştür ve affetmiştir. Tekrar onu açığa çıkarmanın, başkasına anlatmanın kime ne faydası olabilir, eline ne geçer?

Evlendiğiniz kişi laf arasında geçmişinizle alakalı bir şeyler sorsa bile "doğruculuk" yapıp veya belirttiğiniz şekilde "İçi başka, dışı başka olmak istemiyorum" diyerek yaşadıklarınızı anlatmayın. "Yalan mı, söyleyeyim, Allah'ın bildiğini kuldan mı saklayayım" gibi bir yanlışa düşmeyin.

Unutmamamız gereken bir ölçü vardır:

"Her sözün doğru olmalı; fakat her doğruyu söylemek doğru değildir."

Bize gelen mesaj, mail, mektuplarda, gençliğinde yaşadığı ilişkileri evlendiği kişiye anlatanların çok zor durumda kaldıklarını, eşlerinin kendilerine "sâbıkalı" olarak baktıklarını, aradaki sevgi ve sadakatin zedelediğini dile getiriyorlar.

Çünkü yeni bir yuva kurma hazırlığına girmeyi düşündüğünüz için temiz bir sayfa açacaksınız, bu sayfayı lüzumsuz yere karalamaya, lekelemeye ve buruşturmaya gerek yoktur.

Bunun için yeri geldiğinde duygularınıza hakim olmaya, yerine göre sessiz kalıp geçiştirmeye gayret edin.

Telefonla da görüşmeyi istemiyor

Ben üniversitede okuyan, devlet memuru olan, dinini yaşamaya çalışan birisiyim. Sevdiğim kızla görüşemiyorum. Çünkü telefonla da olsa günah olduğunu söylüyor. Ayrı şehirlerdeyiz, bu durum beni zorluyor. Ondan vazgeçemiyorum, böyle de dayanamıyorum. Ne yapmalıyım? (Rumuz: Prens)


"Dinini yaşamaya çalışan birisi" olduğunuza göre, o kız size dinen yabancı sayılıyor.

Yabancı olunca "sevdiğim kız" bahanesini ileri sürerek görüşmenizin dini bir gerekçesini nasıl bulacaksınız? Görüşseniz bile ne konuşacaksınız, bu görüşmenizin süresi ne kadar olacaktır?

Sizinle görüşüp konuştuğunu ailesi öğrense ve kendisine sorsalar, onlara nasıl izah edecek? Ailesi böyle bir görüşmeye razı olacak mı?

Aranızdaki konuşmalar "sevgi, aşk, muhabbet" üzerine olacağı için, ayrıca bir söz ve nişan da yapılmadığına göre sizinle konuşmayı "günah" saymasını saygıyla karşılamanız normal değil midir?

Mehmet PAKSU - Bugün