|
![]() |
#1 |
![]() Selam ile Arşivimde bulunan biraz eskimiş, pörsümüş karikatürler bunlar. Hepsi zamanında ödül almış... Hepsi dillerin söyleyemediği yürek nağmelerini şakırdıyor.. Elbetteki sadece anlayana Anlamak isteyene... ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]()
![]() |
|
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
#2 |
![]() Emeğine sağlık çok anlamlı ve düşündürücü çizgiler.
|
|
![]() |
![]() |
![]() |
#3 | |
![]() Alıntı:
Aslında resimlerden ve bilahare karikatürlerden herkes farklı mesaj çıkartır. Ki bu sanatların birincil sebebi budur. Tek bir mesaj içermez, her gönüle farklı şekilde hitab eder. Ben o resmi ulaşılamayana bir ulaşma çabası olarak yorumladım. Ölen birine, artık haber alınamayacak, haber verilemeyecek birine farklı metodlarlada olsa erişme çabası... Orada gönderilen mektup aslında orada yatan kişiye... Vuslata mektup gibi... Vuslattakine mektup... İkinci resmi ise nacizâne yorumlayayım: ![]() Her ne kadar şifa ümidi olmasada bir âdemoğlunda, her daim yanında sıcak bir el ister.. Gerek içten.. Gerekse resimdeki gibi yapay.. Ama mazurat aynıdır aslında, sıcak bir el istemek.. Candan bir gönül istemek... Umut aşılayacak, aslında hiçbirşeyin bitmediğini ifade edecek yürek istemek... |
||
![]() |
![]() |
#4 |
![]() ![]() Bu resim açıkcası benide çok etkiledi.İnsanın içinde biryerlerine fena halde dokunuyor.DÜş hekimine katılmakla beraber aslında bu zaman da bu duyguyu hissetmek çok zor.Ama hayata bağlayacak bir el, bir sıcaklık bekliyoruz yine de umutla ...Ben sadece bu resme katkı yaptım sırayı bozmak istemiyorum daha sonra beğendiğime yapıcam tekrar ![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#5 |
![]() Mizah,Komedi,ve karikatürde olsa vereceği mesajlar itibarı ile manidar olması gerekiyor.Bu bağlamda çok güzel bir paylaşım.
|
|
![]() |
![]() |
![]() |
#6 |
![]() Çok anlamlı karikatürler. (+)
|
|
![]() |
![]() |
#7 |
![]() Evet anlamlı bir konu olmuş gerçekten de..
Üçüncü resimde ise, ben sadece "KORKU"yu gördüm. Savaş çocuklarının yaşadıkları korkuyu... Öyle ki, masmavi göklerde umutlarını, hayallerini arayan bir çocuk..Ama yaşadıkları, bunları gölgelemeye yetiyor malesef.. |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#8 |
![]() İkinci karikatürün bende uyandırdığı duygu fazlasıyla olumsuz.
Kaybedilen değerler var ve en başında insana verilen değerin yitirilmiş olması geliyor. Çıkar ilişkileri çerçevesindeki ilişkiler yumağını, karşıdakinden "umut kesildiği anda" ona sırt dönülmesi ve iyi gün dostlarını çağrıştırdı. Artık birbaşkasına somut bir karşılığı olmadan ayrılan her fazladan vakit, bunca koşuşturmanın içinde bir yük gibi geliyor büyük bir çoğunluğa. Birbirimizi dinlemeye bile tahammül edemiyor/vakit bulamıyorken hastanın (nedense bana umut kesilmiş bir hasta gibi geldi) elinden tutmak, şefkat göstermek filan uzak bir ihtimal çoğunluk için... Gittikçe yalnızlaşıyoruz.. Gerçek eller bulamadığımız için zor zamanda tutacak, böyle mekanik çözümler üretiyoruz hayatın her alanında.. |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#9 |
![]() ![]() Bu karikatürde bana gazzedeki çocukları hatırlattı o kadar ürkek bir çocukki herşeyden korkar olmuş kağıttan yapılan uçaktan bile ![]() ![]() Manidar karikatürler için teşekkürler düş hekimi.... |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#10 |
![]() Çok güzel paylaşım sağol
|
|
![]() |
![]() |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|