İçimdeki çocuk ağlıyor bugün..

**saçlarıyağmurlukız** · 08-15-2008, 23:27

[color=purple][b]

İçimdeki çocuk ağlıyor bugün.. Unutulmuş sevdaların ahı rüzgarlaşıyor dünyamda..haksızlıklara uğrayanların burukluğu var bugün duygularımda..yıldızların benzi soğuk bu akşam..ay, hüzün rengine büründü..bir yanık kaval sesi geliyor kulaklarıma, bilmem nerede, hangi dağın yamaçlarında kederlenen çobanın…bir ney sesi karışıyor yüreğimin estirdiği rüzgarlara ve ney’e sihrini katan ılık, mest eden sesi, sazın dertli tellerinden inliyor,dilsiz , gönül mahzenlerinin aşılmaz setlerini yıkamamış bahtsızların külleri savruluyor akşamın utangaç yüzünü seyrederken…

Güneşin vedasında kendimi harap ettiğim sensiz bir akşam…

O çocuk içimde, yıllardır öksüz..kendimi bildiğim günden beri çözemediğim bir efsun..yakalamak istedikçe benden kaçan, bazen inadına dik başlı, hırçın ve anlaşılmaz..bazen müşfik, uysal ve sakin…hiç beklenmedik anlarda çığlıklarıyla ürperdiğim, uçurumların kenarlarından beni çekip alan, yitirdiğim adreslerde kılavuzum, en karanlık, hoyrat gecelerin penceresinde açamadığım kapıların anahtarı,rüyalarıma anlam kazandıran iyilik meleğim..bazen isyanlarla gönlümü salan, başımı beladan belaya koyan bir afacan..o çocuk ,yine de hayatımı süsleyen, bana canlılık veren gizem..gün olur, tam yakaladım derken elimden kurtulan, peşinde yorulduğum ama vazgeçmediğim, bazen bulup bazen yitirdiğim yitiktir o…

Herkesin içindeki çocuktan farklı benimki..o bir sihir, bir efsane ve belki de o benim kendisinden diyar diyar uzaklaşmak istediğim bir gerçek..

Zaman zaman hasbihal ettiğim dost, en aşina yüz.. dokunabilmem için en yakın, yakalayabilmem için en zor..

Ben içimdeki o çocuğun peşindeyim yıllardır..o benim içimde yaşayan, şifresini çözüp sahip olamadığım en kıymetli yitik..

Benim gibi çoklarının çözemeyip yakındığı, hayatın en inanılmaz açmazı, sık sık damak tadlarımı çalan, hazlarımı anlamsızlaştıran, beni yeise salan içimdeki o çocuk bu akşam yine acımasız.. ah çocuk, dilinden anlayabilsem ağlatmazdım seni..şifreni çözebilsem..sen varlığımın şifresisin…

Ben yıllardır bir yitik arıyorum içimde.. bulan varsa..

Umutsuzluklarımı umuda çevirebilmem için bulmalıyım seni…

İçimdeki çocuk, buyuran duygularımın estiği rüzgâr, seni yakalamak için çırpınan bu bahtsız insandan kaçma…

Çılgın bir nefsin tutsağı olan duygularımın tuğyanında boğulmadan gel..yelkensiz pusulasız çıktığım azgın okyanusların köpüren dalgalarında kaybolmadan gel be çocuk.. hem içimdeki dünyamdasın, hem vefasız..beni daha fazla bunaltma çocuk..gel, gel, gel..öyle kötüyüm ki, artık sihrini çöz…

*alıntıdır… Ahmet Günbay Yıldız / Leyl Işıkları..

08-15-2008, 23:27	#1
Kullanıcı Adı saçlarıyağmurlukız	İçimdeki çocuk ağlıyor bugün.. [color=purple][b] İçimdeki çocuk ağlıyor bugün.. Unutulmuş sevdaların ahı rüzgarlaşıyor dünyamda..haksızlıklara uğrayanların burukluğu var bugün duygularımda..yıldızların benzi soğuk bu akşam..ay, hüzün rengine büründü..bir yanık kaval sesi geliyor kulaklarıma, bilmem nerede, hangi dağın yamaçlarında kederlenen çobanın…bir ney sesi karışıyor yüreğimin estirdiği rüzgarlara ve ney’e sihrini katan ılık, mest eden sesi, sazın dertli tellerinden inliyor,dilsiz , gönül mahzenlerinin aşılmaz setlerini yıkamamış bahtsızların külleri savruluyor akşamın utangaç yüzünü seyrederken… Güneşin vedasında kendimi harap ettiğim sensiz bir akşam… O çocuk içimde, yıllardır öksüz..kendimi bildiğim günden beri çözemediğim bir efsun..yakalamak istedikçe benden kaçan, bazen inadına dik başlı, hırçın ve anlaşılmaz..bazen müşfik, uysal ve sakin…hiç beklenmedik anlarda çığlıklarıyla ürperdiğim, uçurumların kenarlarından beni çekip alan, yitirdiğim adreslerde kılavuzum, en karanlık, hoyrat gecelerin penceresinde açamadığım kapıların anahtarı,rüyalarıma anlam kazandıran iyilik meleğim..bazen isyanlarla gönlümü salan, başımı beladan belaya koyan bir afacan..o çocuk ,yine de hayatımı süsleyen, bana canlılık veren gizem..gün olur, tam yakaladım derken elimden kurtulan, peşinde yorulduğum ama vazgeçmediğim, bazen bulup bazen yitirdiğim yitiktir o… Herkesin içindeki çocuktan farklı benimki..o bir sihir, bir efsane ve belki de o benim kendisinden diyar diyar uzaklaşmak istediğim bir gerçek.. Zaman zaman hasbihal ettiğim dost, en aşina yüz.. dokunabilmem için en yakın, yakalayabilmem için en zor.. Ben içimdeki o çocuğun peşindeyim yıllardır..o benim içimde yaşayan, şifresini çözüp sahip olamadığım en kıymetli yitik.. Benim gibi çoklarının çözemeyip yakındığı, hayatın en inanılmaz açmazı, sık sık damak tadlarımı çalan, hazlarımı anlamsızlaştıran, beni yeise salan içimdeki o çocuk bu akşam yine acımasız.. ah çocuk, dilinden anlayabilsem ağlatmazdım seni..şifreni çözebilsem..sen varlığımın şifresisin… Ben yıllardır bir yitik arıyorum içimde.. bulan varsa.. Umutsuzluklarımı umuda çevirebilmem için bulmalıyım seni… İçimdeki çocuk, buyuran duygularımın estiği rüzgâr, seni yakalamak için çırpınan bu bahtsız insandan kaçma… Çılgın bir nefsin tutsağı olan duygularımın tuğyanında boğulmadan gel..yelkensiz pusulasız çıktığım azgın okyanusların köpüren dalgalarında kaybolmadan gel be çocuk.. hem içimdeki dünyamdasın, hem vefasız..beni daha fazla bunaltma çocuk..gel, gel, gel..öyle kötüyüm ki, artık sihrini çöz… *alıntıdır… Ahmet Günbay Yıldız / Leyl Işıkları..

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)