![]() |
#1 |
![]() Hz.Ömer , Abdürrahman ibni-i Avf'la birlikte şehri her gece dolaşırlardı....Bu dolaşmalarda ,bir yer vardı,oaraya gelince Hz.Ömer: ''Sen biraz bekle.'' der ve şöyle yarım saatliğine kaybolurdu.
Hz.Ömer öldü.Arkadaşı o gece tek başına çıktı dolaşmaya.O durak yerine gelince merak etti; Hz.Ömerin'in her geceki yolunda gitti.Bir evle karşılaştı..Eve girdi.Evide çok ihtiyar bir kadın vardı.Kadın kendi kendine : -Tuhaf! diyrdu.Hz.ömer bu gece nerde kaldı ? -O öldü,dedi arkadaşı. Kadın düşüp bayıldı.Kendine gelince: -Ah, etti.Şimdi ben ne yapacağım?O her akşam geldiğinde temizliğimi yapar,yemeklerimi pişirirdi. -Ben de onun arkadaşıyım,dostuyum.Onun yaptıklarını ben de yapabilirim. Kadın acı acı güldü : -Onun yerine kimse geçemez.Sen eğer onun dostu isen ve bana yardım etmeyi diliyorsan ölümüme dua et. Kadın ellerini kaldırdı: -ALLAH'ım , bu dünya yüküne, Hz.Ömer'in dostuluğu ile katlanırdım.O yok artık al canımı.... Ve kadın biraz sonra öldü.....
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |