![]() |
#1 |
![]() Geçen çarşamba, ABD'nin demokrat çizgideki fikir üretim kuruluşlarına ve Ortadoğu uzmanlarına dayanarak, Başkan Obama döneminin temel dış politika yaklaşımını anlatmaya çalışmıştım.
Başkan Bush zamanında olduğu gibi, çeşitli devletleri (mesela İran ) ve örgütleri (mesela Hamas ), daha baştan terörist diye damgalama dönemi artık kapanıyor. Bundan sonra masaya oturularak önce anlaşma zemini aranacak. Diplomasinin öne çıkacağı bu dönemde, savaş mümkün olduğunca ötelenecek, son çare olarak düşünülecek. ![]() Eğer bunlar geçen yıl (Ocak 2008) olsaydı, hiç kuşkunuz olmasın, Anayasa Mahkemesi' ndeki davayla AKP kapatılırdı. Ama bugün durum farklı: Başbakan Erdoğan, Cumhurbaşkanı Şimon Peres'in karşısında İsrail'in Filistin politikasını kıyasıya eleştiriyor ve pire için yorgan yakmayalım cevabını alıyor. Nasıl böyle olabiliyor? Şöyle: Erdoğan bir anda sokaktaki Arapların ve bilhassa Sünnilerin manevi lideri haline geldi. Bu durumdan kimler rahatsız olur? Birkaçını sayalım: 1) Irak ve Filistin'deki çatışmalar bitmeye yüz tuttuğu ölçüde Ortadoğu'daki etkinliği azalacak İran . (Yakında görürsünüz.) 2) Arap dünyasının ağabeyi rolüne soyunan ama bunu pek beceremeyen Mısır . 3) İsrail devletinin ve hükümetinin savaş yanlısı şahinleri. (Türkiye'de nasıl PKK sorunundan nemalananlar varsa, İsrail'de de Filistin sorunundan nemalananlar var.)
![]() |
|
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
Etiketler... Lütfen konu içeriği ile ilgili kelimeler ekliyelim |
bir yıl Önce ol |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|