![]() |
#1 |
![]() Pişmanlıklara benzeyen bir "gurur" duygusu!.. Yahut, bir taraftan
kendini takdir ederken kendin; bir de, içinde "vazgeç" diye yırtınan ağzın "payını" verme telâşı........Yani bir duygusal alacakaranlık!.. § Yani ben, bir "kuyu karanlığının" içindeyken; bir de şu ay yansıtmasa ışığı...Yani bilmesem ki güneş yok değil!..Yani, yapmam gerekenin;Sabretmek...Ve karanlıkla savaşmak olduğunu bilmesem...Yani böyle imânım gibi; "Vallahi bu karanlık bitici", bilmesem...Ve olmasa sabretmenin öbür yanı aydınlık değil her "günü" yarına yolcu ederken ardından mendil sallamak; daha ilk akşam batardım yere, ben de güneşle birlikte!.. § Pişmanlıklara benzeyen bir gurur duygusu...Yahut, içindeki yırtınışları susturma telâşı...Yani bir duygusal alacakaranlık içindeyken ben sanki anlamı kalmıyor yansımaların... Sanki bütüün sesleri emen bir süngere dönüyor zamanın duvarları...Ve sanki senden çıkan her şey olarak damla damla yutuluyorsun!.. § Senin için yazılmış bir şiirin...Senin için yakılmış bir türkünün "senin için yapıldığını" bilmezden gelerek...Karışarak kalabalığın arasına, şehrin "gargarasına" dahil olmak!.......Ve "yürümek" istiyorsun sadece;Belki de kimselerin görmediği, ama işte önünde uzayıp giden kendi yolunda!..Yani bu karanlık içinde düştüğüm kuyularda, bir de şu ay yansıtmasa güneşin ışığını...Yani bilmesem ki güneş yok değil!..Yani, yapmam gerekenin; sabretmek ve karanlıkla savaşmak olduğunu bilmesem........Yani böyle imânım gibi; "Vallahi bu karanlık bitici" bilmesem...Ve olmasa sabredene öbür taraf aydınlık değil her günü "yarına yolcu ederken" ardından mendil sallamak daha ilk akşam batmaz mıydım yere, güneşle birlikte?.. MUAMMER ERKUL (türkiye gazetesi)
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|