![]() |
#6 |
![]() kaynak şiirfm.com
Adın Geçer Dursun ali erzincanlı Allahın Adıyla Rahman Ve Rahim Olan* Onun adıyla isimler unutulur Yaradan Adın Geçer Kalbe Nur Gönle Safa Adın geçer Seyyidina Hazreti Muhammet Mustafa Ebabil çığlığı vurur dağlarına Ve gölge toprağa düşer Toprak Sensiz karanlıktır mekke sensiz karanlık Karanlıkta duyulan sesler karanlık çukurlar Karanlıkta kız çocuğunun anne diyen feryadı Kranlıkta Bir kız cocugunun toprağa gömülür Ve çukura bir yıldızın ışığı düşer yıldız yazar gökyüzüne adını Gökyüzüne sürünce cebrail kanadını Rengarenk melekler iner semadan Bir melek seslenir maberadan Alemlere kutlu doğum haberini yayın müjde vermedik bir varlık bırakmayın Ve ey medayin titreyerek uyan İstahrabatta yanan eteşlere sön emri verilsin Ey Kabedeki putlar toprağa gömülün Ey toprak suyunu çek Ey yer altı suları çıkın ve semaveyi doldurun Ve sessiz olun Salkım salkım yıldızlar yaklaşıyor Annesi yüzüne simsiyah nur denizi gözlerine Doya doya bakıyor hazreti Amine Her asra uzanacak ellerinden öpüyor Arşa reyhan kokusu salan minik nefesini kokluyor Cennet kokuları sarıyor gökleri ve yeri Nurdan ayaklarını okşuyor annesinin eli Ve eğiliyor kulağına ismini fısıldıyor Muhammet Muhammedim Adın Geçer beş süt kardeşten birisin Hevazin sofrasında Halimenin evinde şeref misafirisin Adın geçer Anasız kalırsın şehirlerin arasında bir elinden deden tutar Diğerinden ebu talip Seni büyütmek fatımaya nasipmiş Şefkat kanatlarını serip saçlarını toplamak Bir anne gibi saçlarını taramak ona nasipmiş Adın geçer Haticenin kalbinde en sevgili yar Haticenin evinde hazırlık başlar Ağaç yapraklarından sana selamlar gelir Sen herşeye aşinasın herşey aşina sana Ruhul kudüs inecek bugece nur dağına Ağır yük binecek geniş omuzlarına Adın geçer nur dağının zirvesinde Dünyayı teşrif buyurduğun gibi pazartesinde Adın geçer Hirayı vahyin kokusu sarar nur yağar nur dağına Mübarek ayağına sabahın serinliği vurur Ardından nur kaplar hirayı Ve insan suretinde cebrail karşında durur Oku sen okuma bilmezsin efendim sen oku okuma bilenlerin hepsi susacak Allah seninle konuşucak Oku rabbinin adıyla oku O insanı kan pıhtısından yarattı Oku kalamle yazmayı bilmeyen*insana İnsana bilmediğini öğreten rabbin kerem sahibidir nur dağının Zirvesinden inen son peygamber İnsanlığın kurtuluşu inen bu nurda Semada yıldızlar mekkede dağlar el bağlamış Sevinin ey insanlar Bu inen baştacımız övüncümüz ilacımız Bu inen iki dünya servetimiz Bu inen nur denizi en şereflisi İbrahim milletinin biricik seyyididir o Savaşların bileği bükülmemiş yiğididir o Şanını Anlatmaya kelimeler yok on sekiz bin alem Muhammet Mustafa diye tanır Yirmiüç yıl Süren ilahi davet* Alevden bir şehirdir mekkeyi mükerreme Girdiğin kalbi ateşe vermek ister Sonra hicret bir serinlik Ana kucağı gibidir medine Nazarınla büyür yesribin çocukları Nazarınla taşları elmasa çevirirsin Gökyüzünden ayet yağar cibril yağmurlarıyla* kalbine inenleri İnsanlığa veririsin Ve sonkez Açılır semanın kapıları Sonkez vahyi getirir cibrili emin sana* Sen hüzün peygamberisin ama bu son ayet hüzünlü sesin Demekki gidiceksin efendim Gidiceksin medine yetim fatıma yetim kalacak Cebrailin Yanında ölüm meleği azrail girmiyecek huzura sen izin verene dek Ne senden önce izin istedi nede isteyecek Demekki gidiceksin efendim Matem şehri olacak medine kimse inanmayacak gittiğine ezanda bilalin sesi titreyince kıyamet kopacak* Yıldızlara benzettiğin ashabın düşücek toprağa* ehlibeytin yüreği param parça olmuş İşte fatıma zelzeleye tutulmuş bir dağ gibi Fatıma Hz Aliye bakıcak ama bakış başka Ey hasanın babsı diyecek* Resulullahı toprağa gömmeye kalbin nasıl dayanır Onun üzerine toprak saçmaya gönlün nasıl razı o rahmet ve merhamet peygamberi Fatıma zelzeleye tutulmuş bir dağ adın geçer kardeşlerin gelir geylaniler Nakşibendiler rabbaniler Adını ezberlettiler Aşkını kalplere nakş ettiler* nurundan bir güneş doğdu aydınlattı anadoluyu Söndürmesin Allah* Elhamdülillah Adın Geçer Bilalin bıraktığı yerden ezanların yükselir Susturmasın Allah ondört asra yayılan Peygamber çiçekleri Musat gibi uhud kokan elleri* Sevgini insanlığın kalbine sürüyor Onlar toprakda adın geçsin diye yürüyor Durdurmasın Allah saat biter vakit gelir görmez olur gözler kulaklar duymaz olur Diller tutulur dünyalık felakette Ama Efendim inşallah son nefeste Kelime-i Şehadette Adın gecer Allahın Adıyla Rahman ve Rahim olan Adıyla isimler unutulur Unutturur yaradan adın geçer Kalbe Nur Gönle Sefa Eşrefil Vera hazreti Seyyidina Muhammedinil Mustafa * *Canım Benim Dursun Ali ERZİNCANLI *Canım Benim Efendim Efendim hiç solmasaydı güneşe ışık salan yüzün Efendim ,annemden öğrendim adını Annemden öğrendim annesiz kaldığını o gösterdi parmağınla ikiye bölünen ayı ondan öğrendim adını duyunca ağlamayı Halime’nin yurdunda ellerini çırparak koşarmışsın Efendim seninle oynayan kuşlarmıydı melekler mi Neccaroğullarının yurdunda, yüzmeyi öğrenmişsin Efendim annemden dinledim sınırsız şefkatini Ordunla çölde yürürken Yavrularını emziren bir köpek görmüşsün ürkmesin diye başına bir nöbetçi dikmiş Ordunun yönünü değiştirmişsin Medine’de bir bahçeye girmişsin Deve seni görünce Yavaşça yanına sokulmuş Sanki kulağına bir şey söylermiş Sahibini sormuş ve buyurmuşsun Deve sahibini şikayet ediyor Hem az yiyecek veriyor Hem çok çalıştırıyormuş Efendim hiç solmasaydı güneşe ışık salan yüzün Annemin kalbinde ki şefkattesin rahmettesin Uğruna can verdiğim kavuşmadasın Candasın canandasın canım benim |
|
![]() |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|