Siyaset Forum

[berfin]

Sevgi Ahlakı




Bir toplumda ahlak kuralları toplum kültürünün, ekonomik yapının, dini inançlarının, siyaset anlayışının ve toplumun tarihsel süreç içindeki değişim dönemlerinin bir yansıması olarak ortaya çıkıyor, bir yandan da ahlak kuralları kendisini yaratan bu öğeleri etkiliyor.

Bugün bizim toplumumuzda bir yandan feodal kültüre, feodal üretime bağlı olarak feodal ahlak hüküm sürerken, diğer yandan global ekonominin kapitalist, liberal ahlakı, tüketim ahlakını, toplum feodal ahlak elbisesinin üzerine yeni bir elbise olarak geçiriyor.

En zor işlerden biri de kişinin benimsediği, içselleştirdiği ahlak kurallarının altında yatan bu kültürel, ekonomik, siyasal, dini örgüyü fark edebilmesi, o örgü tarafından yönetilmenin gereği olarak bu kuralların ortaya çıktığını anlayabilmesidir.

Bu ahlakî kurallar karmaşası içinde, Altın Çağ bilincini anlatmaya çalışanlar bir Sevgi Ahlakı’nın vazgeçilmezliğini, olmazsa olmaz koşul olduğunu ifade ediyorlar.

Bir internet sitesinde ahlakın hepimizce anlaşılabilir ve kabul edilebilir bir tarifi vardı: “Ahlak, bireyin hayatının gayesinin ne olması gerektiğini tayin eden, bu gayeye erişmek için nasıl bir seyir tutturması gerektiğini gösteren, faaliyetleri sırasında yapmak zorunda kalacağı tercihler kendisine rehberlik edecek değerler hiyerarşisini ve prensipleri nasıl elde edeceğini gösteren bir sistemdir.”

Şimdi bir yol ayrımındayız. Bir taraftaki kolay yolu seçmişsek, tüm ruhsal bilgiler, dünyanın dört bir yanına inen tebliğler, bizim için bir merak ve hoşça vakit geçirme aracıdır, yaşamın yorgunluğunu ve stresini üzerimizden atmamıza yardımcı olmaktadır. Bununla birlikte yaşamımızın gayesi bu bilgiyle tanışmamış insanlarla aynıdır. Bu gayeye erişmek için yerine göre liberal ahlakın, yerine göre feodal ahlakın kuralları rehberimizdir. Olaylar karşısında bir tercih yapmak zorunda kaldığımızda terim yerindeyse global ahlakın değerlerini dikkate alırız ve tercihimizi özgürce kendimizin yararına yaptığımıza inanırız.

Unutuyoruz ki kapitalist, liberal toplum ahlakında gerçek sevgi ve insanların birey olarak hiçbir değerleri yoktur. Çünkü insanlar gerçekte büyük sermayeleriyle dünyaya hâkim olan bir küçük azınlığın üretim araçlarından (yani işçilerinden) başka bir şey değillerdir ve değerleri de ürettikleri ile ölçülür. Kapitalist, liberal ahlakta sevgi olmadığı için, doğruluk, iyilik gibi erdemler de yoktur. Ancak sevgi kelimesi de dillerden düşmemekte ve herkes kendini sevgi dolu zannetmektedir.

Diğer taraftaki ikinci yol, az seçilen yoldur. Ruhsal bilgilere gerçekten inananların seçtiği yoldur. Kişi, dünya yaşamının gayesinin üst bilinçlere ulaşmak olduğunu anlamıştır. Bu gayeye erişmek için sevgi ahlakı üzerine yaşamak gerektiğini, tercih yapmak zorunda kaldığında rehberlik edecek değerin sevgi ahlakı kuralları olduğunu kabul etmiştir. Bu ahlakın prensipleri içseldir. Sevgimiz doğruluğumuz kadardır, iyiliğimiz, bilgimiz kadardır ve bu sevgi ahlakı sistemi kişinin bilincinde çok ciddi, disiplinli bir çalışma ve eylemle elde edilir. Bu dışardan öğretilen bir ahlak sistemi değildir. Tamamen kişinin kendisinin içsel olarak yarattığı bir ahlaktır. Ezberlenecek ikiyüzlü kurallar yoktur. Başkasının kaybetmesi pahasına kazanç yoktur. Kazanç sevginin ve şükrün karşılığıdır. Ve bu ahlak, yeni bir yaşam biçimi, yaşam kültürü yaratır.

Güney Haştemoğlu