Siyaset Forum

[u.esra]

eman istemez


tarumar edip de gittin gideli
dağınık acılar nizam istemez

kalbimi yerinden söken bakışın
menziller aşıyor rüzgâr istemez

ayışığı vaveylama şahiddir
şehrin caddeleri beni istemez

yedi kat göklerde avazım gezer
cana kast etseler eman istemez

ağla zülfü siyah kötürüm kadın
canan ilindeyim israf istemez

selam yurdunda ismim söylenmez
mekanı sınırlı canan istemez

Ahmet Mercan

[u.esra]

iz

hem yaradır hem cana derman
bu aşk beni diyar diyar götürür

yüklesem derdimi taşımaz dağlar
toplar sızımı da tad'a döndürür

vay ateşler ortasında kalışım
hangi deniz yangınımı söndürür

çöller biter ceylan izlerin bitmez
çarpar sonsuz yörüngede döndürür

ya yüreğim / ya yangınlar / veya dağ
bir gün beni sınırında öldürür

Ahmet Mercan

[u.esra]

aydınlık

otuz üç yaşındaydı
omuz omuza tosluyorduk karanlığa
ölüm aklımızda son sıralarda

bir gün tebessümü aradık
ve anladık gitti onunla

o kocaman çantana sıkıştırıp
sağ yan meleğinden kalma evrakları
gitmek kolaydır aydın
bu kıyıda sensiz kalmayı
deneyebilir misin bizimle

şimdi yürürken üstüne çirkinliğin
böyle boş bir yanımız
ve gidiyorsun sen
mütevekkil / alnı açık / telaşsız

elimiz tutuşturduğun
sonsuza uzanan
alevden urganla
kalmayı dene burda
kalmayı dene çelikten
dualara tutun da

kuşların sesleri işaret olsun
kesik sevgi cümlesisin aramızda
güne aydın deyişimiz ondan
ölüm seni giyindi güzellik yarışında

ıssız ovalar boyu boşluk
burkulmuş nehir damla damla
nasıl düşer kayadan
içinden yanar şikâyetsiz dağ
aydın diye sesleniriz
güneşle yağmur birlikte yağar

yırtılmış bulutları
kıskandıran gözlerle
yürek yırtığında
saklı durur duruşun
öyle mütevekkil
alnı açık / telaşsız

seni sıradan olmayan dostlara
sıradan olmayan düşmanlıklara anlatacağım
kirsiz maviye / çizgisiz kağıda
ve gözlerin kadar yeşil bu dinmeyen yağmura

kuşlar uçar kader derim
gidersin kader derim
burda ben giden dost
acıya hayat derim

Ahmet Mercan

[u.esra]

su içer gibi hançer

alnımdaki çizgiler avucumun içinde
kimsenin bilmediği bir pencere benimki
gelip ceylan gözleri su içer gibi çölden
akşam bir ordu bende uykular kan denizi

elinde hançeriyle leyla geceme geldi
ve bir daha gitmedi akşamı sahiplendi
kentte türkü söylerim işitmez gökdelenler
bulutlar anlar beni bir de suskun çeşmeler

Ahmet Mercan

[u.esra]

kırık merdiven

yolculuk odur ki yollar arşa erişsin
yıldız kulak versin de karıcalar söz dinlesin
yağmurun gözlerinde düğün kursun periler
niyaz eylesin şehir insin meleklerden
geceye tebessümler

geçmesin ince saz semai bizi dinlemeden inciniriz
ömrün sonbaharında eski bir eşya gibi yaşamak istemeyiz
gürültüye sarmasınlar bizi tenhada inlemeyi yeğleriz
dönünce mahzenine günlerin okşar
ebruli tuğra ısınır ellerimiz

Ahmet Mercan

[u.esra]

alevden kelepçe

daldan düşmüş yaprağın vatanı hani rüzgâr
taşıyamaz bilirim yükümü hiçbir diyar
kalıyorum çaresiz serapsın kaçtıkça yaklaşılan
sığındığım her liman taşıyor seni bana

kesilmiş cümle gibi gideceğim bunu bil
dağ oluyorsun yaklaşan bense kaçışan deniz
mekânsız tenhadayım telaşlı / çaresiz
yağmurdan alır sükût susmayan gözlerini

[u.esra]

sürgün özlemler

bakışların yana düştüğü zaman
göğsünde bir hazan bahçesi vardır
yokluğunda sen sanırsın ben varım
varlığımı acılardan sor hele

gülyüzlü çağın örsünden gelir
bir ince sızıntı çağırır beni
ellerim ufkundan ışık dilenir
yeter ki, izinden ayırma beni

kirpiklerimde ıslak bir ünlem yanar
hayat her saniye depremler sunar
başucuma sonsuzluk sayfalarını
karıştırır boşluğa sayhalar salar

ben bilirim sensiz hecelerimi
kelime kuramam öksüz günlerim
kırık notalardan eksik bestemi
bastırır kalbime özlemim derim

pazarlara sürmem yürek yaramı
yaram benim candamarımdır
taşımaz kantarlar ağırlığımı
ateşi kül eden yangınım vardır

Ahmet Mercan