|
![]() |
#1 |
![]() ![]() Âh.....Tek hece..Bütün Lisanlarda aynı olan mana...Bir elif,ardından bir he... Allah adının ilk ve son harfi...Elif ve he ile yanmış aşk... Zora tahammülü güzel bulanlara değil; güzele tahammülü zor bulanlara yazgılıdır âh... Güneşi izleyen bulut , gizleyebilir mi hiç varlığını güneşin; acıyı saklayan tebessüm, ya saklayabilir mi hiç vücudunu acının? Dokunulunca en ince teline içindeki sızının ,bülbül durabilir mi şeydalanmadan ta mahşer olunca?... Her nereye bakarsa gördüğü âhtır aşkın; âh elinden niyaz için mescide girse dahi... Minaresi elif ,kubbesi he dir çünkü camilerin... Ve hala elifin bağrı şerha şerha kan ve hala iki gözü iki çeşme he nin... Erbab-ı aşka pîşe heman her gün âh imiş Her bir nefes ki âh ile geçmez ,günah imiş... Ve sözün düğümü ;Âh mine-l aşk!... i.pala
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|