Siyaset Forum

[LeyaL]

CHP’NİN CUMHURBAŞKANI ŞİMON PERES!


Dediğimiz gibi;
Sayın Abdullah Gül’ün bu “tesbit” ve “uyarı”sı, “CHP’nin saygısızlığı”nın gölgesinde kaldığı için, gündemde yeterince yer almadı, yeterince tartışılmadı!..
O saygısızlığı biliyorsunuz...
Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’ün, “Cumhur’un başı” olduğunu reddedip, “AK Parti’nin Cumhurbaşkanı” olduğunu iddia eden CHP’li milletvekilleri, Abdullah Gül’ün Meclis Genel Kurulu’na girişi esnasında ayağa kalkmadılar!..
Oysa, aynı CHP’liler;
13 Kasım 2007’de Meclis’e gelen İsrail Cumhurbaşkanı Şimon Peres için hem ayağa kalkmışlar, hem de konuşmasını ayakta alkışlamışlardı.
CHP’lilerin; Gül için ayağa kalkmayıp, Peres için ayağa kalkması, ister istemez şu soruların sorulmasına yol açmıştı:
CHP, “kimin partisi”dir?..
“Türkiye”nin değil de, “İsrail”in partisi mi?..
Şimon Peres İsrail’in Cumhurbaşkanı mıdır, yoksa Türkiye’nin Cumhurbaşkanı mı?..
Şimon Peres, “İsrail’in CHP ile uzlaşması” sonucunda mı seçilmiştir ki; CHP’liler ona “saygı” gösterirlerken, Gül’e “saygısızlık” etmişlerdir!..
Şimon Peres, “tüm Türkiye’yi kucaklayan bir tutum” içinde mi olmuştur ki, CHP’liler tarafından ayakta alkışlanırken, aynı tavır Sayın Abdullah Gül’den esirgenmiştir!..
Abdullah Gül, “AKP’nin Cumhurbaşkanı”(!)dır da, Şimon Peres “CHP’nin Cumhurbaşkanı” mıdır?!?..
Biliyorsunuz;
CHP’lilerin “yerli”ye saygısızca davranan, “yabancı”yı baş tacı yapan bu tavrı, Cumartesi günkü Vakit’in manşetinden şu başlıkla verilmişti:
“CHP’nin saygısı Peres’e”
CHP’nin saygısızlığı; sadece Vakit’te değil, diğer medya organlarında da tartışıldı.
Meselâ, “CHP’liler ne zaman ayağa kalkar?” diye sorup, şu cevabı veren yazarlar oldu:

“Asker gelince!!!”
Ve de “hazırol” deyince!..

05.10.2009


Hasan KARAKAYA.../ VAKİT

[Fasl-ı Gül]

YeniŞafak- Yusuf KAPLAN- “Tarihin kayıp çocukları”, şifreleri kırıp, sistem kurabilecek mi?


"Medeniyetlerin tekevvününde birincil şart, hem dâhilî, hem de hâricî temastır: Dâhilî temas, bir medeniyetin yaratıcı ruhla mücehhez olmasını, dünyaya söyleyeceği sözü, önce kendisine söyleyebilecek, özü hâline getirebilecek bir vasat kurmasını; hâricî temas ise, fiil ve hâl hâline getirdiği, kurucu iradeye dönüşen, mekân'ını ve imkânlarını tekevvün ettiren bu vasatın yaydığı ruhu, titreşimi, canlılığı başka vasatlara da taşıyabilmesini icbar eden, birbirini tamamlayan, biri olmadan öteki de olamayan, var olamayan iki zorunlu ve yaratıcı süreçtir.
......
Şu ân İslâm medeniyeti, birincisinden daha derin bir buhranla boğuşuyor. Bu buhranın aşılmasında da, bu topraklarda hayata nakşedilen yaratıcı ruhla ve kurucu iradeyle teçhiz olduğu zaman, bu “millet”, yeniden belirleyici rol oynayacak."

Bu süreçte "birlik" düşüncesi, "biz" olmanın elzem şartı gökkubbede avaz buluyor. "Diriliş" mimarlarının düşüncesini nakışlıyor Cumhurbaşbanımız ve Başbakanımızın aziz cümleleri.. Önce kendi içimizdeki "birlik" düşüncesiyle dünyaya yeniden doğuş ve ardından "diri" beden ve yüreklerle Dünyaya şahlanış. Bu bir ütopya değil.. Azimli ruhların başaracağı bir hedef.. Şifreleri kırmak bizlerin elinde işte..
Tüm yollar bir adımla aşılmaya başlanıyor.. İşte yolların çiçekleneceği de atılan bu adımların izlerinden belli..