Siyaset Forum

[vaktileyl]

İçimdeki sevgi her şeyi aşmıştı da
Bir sana mı ulaşmadı yâr
Bu yüzü herkes güldüremedi
Sen mi ağlattın yâr...

Yüreğimde yangın çıktı o gün
Sen mi aldattın beni yâr
Çok seviyordun, çok üzülüyordun da
Özlemin bitti mi yâr

Sana olan özlemim beni boğardı
Özlemimi de aşıp, sen mi öldürdün beni
Sevdamı bilirdin de, seviyorum derdin
Buna rağmen sen mi gittin yâr

Hep yanındayım döneceğim derdin
Bekle, pes etme, beni unutma derdin
Sen yoktun ama hayalin yeterdi
Yollar açıldı da yâr, sen gelemedin..

Sana sarılacaktım doya doya
Ayrılamam senden derdin hep bana
Yağmur altında özgürce dolaşacağız derdin
Yağmur yağmadı mı oralarda yâr..

alıntı

[vaktileyl]

Gül hüznü var bu şehirde..Vakti gelmiş vedanın..Vakit Tamamdır artık...yolculuk başlamalı...!Ey şehir ahım var sende...Ahım GecelerinDe..!"

[vaktileyl]

Bütün vitaminlerimi aldım söylediğin gibi;

A-vitamini,B-vitamini,C-vitamini...

Senin sevdiğin gibi topladım saçlarımı.

Aynaya baktığımda ağlamamaya çalıştım.

Ama olmadı...

Hergünkü gibi,bügünde hayatın yan etkileri devam etti üzerimde....






Bir elimde özlemlerim,bir elimde yitirdiklerimin enkazları...




Sabun köpüğü gibi kayıp gitti avuçlarımdan sevinçlerim.


Yine başaramadım anne.

Yine sevmek boğazımda düğümlendi...

Ne yaptımsa gideremedim acısını...

Sadece bir gün istemiştim...

Mutlu olmak için bir gün çokmuydu sence.

Bir kelebeğin ömrü kadar kısa sürsede inadına yaşamak istemiştim.

Oysa ne büyük bir özlemle kucaklamıştım,

Beklemeyi bile onunla sevmiştim.

Şimdi yarım kalmışlıkların gölgesinde ince ince sızlıyor içim...

Benim mutluluklarım camdan...

En ufak bir esintide parçalanıyor.

Kırıkları yüreğimi kanatıyor.

Bana mutlu olmak yaramıyor anne...

Bir mezar taşı kadar soğuk bedenim...

İçimde kasırgalar,fırtınalar kopuyor.

Daha ne kadar dayanabilirim sence.

Senin ördüğün hırka var üzerimde.

Hep sıcak tutar demiştin verirken gülümseyerek...

Yüreğim üşüyor ısıtamıyorum...

Sevmek bana yaramıyor anne...


ALINTI

[vaktileyl]

Goz, kalbin elcisidir. Onu vazifelendirir, arastirmaya gonderir.

Guzel ve manzarali bir sey bulmussa, memnuniyet duyar.

Fakat goz, cogu defa kalbin basini belaya sokar.

Zira oyle guzellikleri, haber verir ki; ne hepsini elde etmeye, ne de ayriliklarina tahammule kalbin gucu yeter.

Bakislarini Allah'in rizasi haricinde saliverenlerin hasretleri, devamli olur.

Cunki bakmak, sevgiyi netice verir.
Ve kalb, bir alakaya sahip olur.

Sonra bu alaka kuvvetlenir; vurgunluk derecesine varir ve kalbi kaplar.

Goz bakmaya devam ettikce vurgunluk hali kalbden ayrilmayacak bir sevgi halini alir.

Sonra bu asiri sevgi aska doner ve cilginlik halini alir.

Artik kalb, kole olmustur ve layik olmayana kulluk yapmaya baslar.

Butun bunlar, bakmanin cinayetleridir.

Bir emir iken, simdi bir esirdir o.

Kalb, dustugu haller icin, gozden dert yanar.

Goz ise "Ben senin memurundum", der. "
Bana vazife veren sen degil miydin?"

Butun bunlar, Allah'in sevgi ve bagliligindan bos kalan kalblerin belasidir.

Kalb Allah'i sevmek icin yaratilmistir.

Bu yuzden sevgilisi "O" degilse, kullugu baskasinadir.


Ibn-i Cevzi