|
![]() |
#1 |
![]() Elbette,
Garip değilmi bu fotoğraflar. Sanki söylemekden bıkmış, umudunu yitirmiş hafif sitemkar, hafif umursamaz bir kabulleniş var. Öyle yetenekli bir hale gelmişler ki, yüzleri ile hayat hikayelerinin resmini çizmeyi öğrenmişler sanki, umutsuzlukdan. Ve çocuklar, O denli kir pas içinde, içindeki temizliği, saflığı dışa vurmakdaki kabiliyetleri yaratıcı olan O'ndan açık bir mucize değilmi...
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
#2 |
![]() Gözler ruhun kapisidir. Âmâ bir insanla röportaj yapma firsatim oldu. Gözlerindeki bos ifâde rahatsiz ediciydi ve söylediklerinde bir eksiklik hissettim. Sanki bir anlam eksikligi, belki ruhsuzdu sarfedilen kelimeler. Veya o eksiklik benden kaynaklaniyordu.
|
|
![]() |
![]() |
#3 | |
![]() Alıntı:
Dediğiniz gibi bir kişilik ya gerçekden hayatın tattırdığı iyi kötü deneyimlerle ruhunu boşaltmış yada gerçek bir uzmandır. Ki öyle olsa sizinle röportaj yaparken neden o izlenimi bırakmak istesin. Ama cidden vucudun istemsiz verdiği görüntüyü gözler olsun, mimikler olsun, eller olsun kontrol edip karsıdakini yanıltan uzmanlarda var. Hep ilgimi çekmiştir bu konu bununla ilgili kitap bile aramıştım. Neyse konuyu cok dağıttım ![]() |
||
![]() |
![]() |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|