Siyaset Forum

[0000000000]

Ayrıca, siyasi iktidarın izlediği dış politikanın sürece katkısı yadsınamaz. Komşularıyla sıfır riske dayalı ilişki kurmaya çalışan Türkiye, Filistin meselesi çözüme kavuşmadan Ortadoğu sorunun çözülemeyeceğini ve dünya barışının tesis edilemeyeceğini öngörüyor.

O nedenle, hükümetin İsrail’e karşı izlediği, kimi zaman sertleşen politikasının kendi içinde tutarlılığı vardır, anlık tepkilere dayalı değildir.

Ancak, kanlı baskın, gerginleşen Türkiye-İsrail ilişkilerinde çıtayı çok yüksek bir noktaya taşıdı. Kamuoyunda öyle bir rüzgar esiyor ki, baltayı kapan İsrail’e doğru koşmak istiyor sanki. Savaş tamtamları çalıyor. Hükümet de maşallah, vurdukça vuruyor.

Bıraksan, soluğu birlikte Gazze’de alacaklar.

Burada sağduyuya ihtiyaç var. Fethullah Gülen’in bu aşamada Wall Street Journal’e yaptığı açıklama, bu ihtiyaçtan doğmuş olabilir. Hem kamuoyunun sakinleşmesi hem iktidarın frene basması bakımından yararlı olacağı düşünülebilir.

Osmanlıyı birinci dünya savaşına sokan İttihat ve Terakki’nin tuzağıydı. İttihat ve Terakki’den sadece 4 kişinin gelişinden haberdar olduğu iki Alman denizaltısının Türk karasularına girmesiyle Osmanlı kendini savaşın ortasında buldu.

Elbette, İsrail’e haddi bildirilmelidir. Yakın mesafeden kafalarına kurşun sıkılan masum insanların intikamı alınmalıdır. Daha önemlisi, gemilerin yola çıkmasına dayanak oluşturan Gazze ablukasının kaldırılması sağlanmalıdır.

[rizzelli]

İsrail AK Parti'yi devirebilir mi?-İHSAN DAĞI-ZAMAN
Sonuçta manzara şu: İsrail hükümeti, Yahudi lobisinin radikal kanadı ve Washington'daki 'neo-con'lar Erdoğan hükümetini devirmek için ellerinden geleni yapıyorlar, yapacaklar. Baksanıza Dışişleri Bakanı Lieberman geniş bir yelpazeye göz kırpıyor; "Türkler, Osmanlı İmparatorluğu'nu yeniden tesis etmek ve laik mirası tümüyle gömmek istiyorlar" demek suretiyle Türkiye'de, bölgede ve dünyada AK Parti'ye karşı müttefikler arıyor. Bölge ülkelerini neo-Osmanlılıkla, bazı yerli unsurları da laiklikle tahrik etmeye çabalıyor.

Bu çabalar yeni değil. Bir süredir hükümeti içte ve dışta zayıflatmak, sonunda da tasfiye etmek amacıyla Türkiye demokrasisini feda etmeye hazır girişimlerin yürütüldüğü biliniyor. İsrail 'AK Parti'yi bitirme operasyonu'nda yerli taşeron bulmakta bir sıkıntı çekmiyor. Bir süredir bir medya grubu, bir sermaye çevresi ve onun örgütü özellikle Washington'da İsrail lobisi ve 'neo-con'larla derin bir işbirliği içindeler. 'AK Parti'den kurtulalım, Ergenekoncuları kurtaralım, bu arada biz de kurtulalım' formülü bazı çevreler için cezbedici.

Ama nereye kadar? Türkiye siyaseti ve halkı böylesi dışsal projelerle 'tanzim' edilemeyecek kadar karmaşık ve özerk. Ayrıca bu projenin yerli taşeronlarına da bir uyarı; İsrail lobisiyle çalışmak 'ölüm öpücüğü'dür, tavsiye edilmez!

[rizzelli]

Bize ne söylüyorsun arkadaş?-Ahmet KEKEÇ-STAR
Peki, Etro Kemal “özgürlükler” konusunda ne söylüyor?
Selefi Baykal, “Zinhar 301. maddeye dokundurtmam” buyuruyordu.
İfade özgürlüğünün önünde önemli bir engel olarak duran 301 ve sair maddeler konusunda kendisi ne tür bir “yasal ve anayasal iyileştirme” öngörüyor? “Dokundurtmam” mı diyor?
Kürt meselesini nasıl çözecek? Alevi açılımını nasıl, hangi ilave katkılarla devam ettirecek?
Kendisi Kürt ve Alevi olduğu halde, bu hususiyetlerini gizliyor... Kökeni hatırlatıldığında, “Horasan’dan geldim, Konya’ya yerleştim, oradan Dersim’e gittim, Türkmenim, Alevi olmayabilirim” diyerek, araya birtakım yabancılaştırma efektleri sokuyor.
Biz de saygı duyuyoruz...
İyi de, bu ülkede Horasan’dan gelmeyen Aleviler, yolu hiç Konya’dan geçmemiş Kürtler var ve “kimlikleriyle” var olmak, Türkiye Cumhuriyeti’nin “eşit” ve “saygın” vatandaşları olmak istiyorlar?
Bu durum ne olacak?
Başörtüsü konusuna girmiyorum bile.
Etro Kemal’in başörtüsü meselesine bakışı, benzetmek gibi olmasın da, Nur Serter ve Canan Arıtman’dan farklı değil... Hâlâ “dini siyasete alet etmeseler... Din istismarı yapmasalar...” ezberinden gidiyor ve yeni hiçbir şey söylemiyor.
Hem iddialı olacaksın, hem çok konuşacaksın, hem de yeni hiçbir şey söylemeyeceksin.
Etro gömlek çizgisindeki ısrarın güzel.
Ecevit çağrışımlı altıgen kasketin...
Empatin...
Recep Bey söylemin...
Her an dalaşmaya hazır ama fikirler temelinde dalaşmayı zül addeden ve insanda “efendi adam” duygusu uyandıran sahte tevazuun...
Hepsi güzel de, nihai olarak bize ne söylüyorsun?
Bilelim artık!

[rizzelli]

Fotoğrafları tartışalım-Nazlı ILICAK-SABAH
Pazar günkü Hürriyet'te, ağlayan bir İsrail askerinin fotoğrafını görünce şaşırdım. Gazete, "Dünya görmesin diye İsrail'in sildiği fotoğraflar" başlığını atmıştı ama, aksine, gemiye ayak bastığında askerlerinin saldırıya uğradığını iddia eden İsrail açısından bu fotoğraflar delil mahiyetindeydi. Hemen, arka sayfalara, kurtarılan farklı kareler var mı diye baktım. Yoktu! Çok sayıda gazeteci, fotoğraf çekmişti. Nasıl oluyor da, yaralı bir İsrail askerine, korkup, ağlayan bir başka İsrail askerine ve kapı önünde, ellerinde demir çubukla bekleyen iki barış gönüllüsüne ilişkin fotoğraflar sadece kurtarılabiliyordu?
Hürriyet gazetesine göre, "İsrail'in sildiği veya kullanılmaz hale getirdiği hafıza kartlarından birinde, program yardımıyla data geri dönüşümü yapılınca" bu çarpıcı görüntüler gün yüzüne çıkmıştı. Hafıza kartını, bir İHH gönüllüsü Hürriyet'e ulaştırmıştı.
Hürriyet, haberin sonunda şöyle diyordu: "Helikopter ile gemiye indikten sonra, eylemcilerin demir ve sopayla saldırdıkları ve ele geçirdikleri askerlerin, öldürüleceklerini düşündükleri için yaşadıkları korku yüzlerine yansıyor."
Hürriyet'teki bu cümle dahi, fotoğrafların mahiyetini ortaya koymaya yeter. "Eylemciler", ellerinde sopayla İsrailli askerleri korkutmuşlar, dolayısıyla İsrail açısından bir "meşru müdafaa" hali söz konusu.
Gazetenin art niyetle hareket ettiğini düşünmüyorum. Haber, her şartta haberdir. Ama, gene de zihinlerde çok sayıda soru işareti uyanıyor.