Siyaset Forum

Her gönülden bakan bir çift göz vardır/ Susarak da söylenecek söz vardır/ Küllense de alevlenir an gelir/
Yürek varsa, bir yerinde köz vardır/ [...] Ağrısız başların mutluluğunca/ Çokların da imrendiği
az vardır../ Kendinin farkına varır yandıkça/ Bilir misin öz içinde öz vardır..
(ç/alıntı)

insan bu; merak ediyor, kalbi dayanamıyor: nasıl olur da kısıtlı bir ömürde işlenen suçların cezası
"ebediyen ateşte yanmak" olur! israil'in zorbaları bugün de kalbimi tatmin etti. evet;
sonlu bir ömrün küfrüne, sınırlı günlerin zulmüne "ebedi cehennem" haktır;
çok şükür... zalimlerin tutuşturduğu ateş yaşasın. zalimler için
yaşasın cehennem! cehennemin için de şükürler olsun
Sana ey âlemlerin Rabbi.
(senai demirci)

Günümüz araştırmacıları “kötü çocuk yoktur, kötü terbiye vardır” düstûrunda müttefiktirler. Kötü terbiye ise anne
ve babadan gelen bir eksikliktir. Büyükler: “Küçüklükte öğrenilen, taş üzerine kazıdır; büyüklükte
öğrenilen buz üzerine yazıdır.” demişlerdir. Öyleyse gonca güllerimizin şebnemlerini
toplayabilmek için, Kur’ân ve sünnetin ışığından gözlerine, oradan da
minik yüreklerine süzülebilmeliyiz.
(Bilgin Cintaş)

Stilistler, tasarladıkları giyimlerle mü’min hanımları kabuklarından çıkarmayı başardılar. Birbirlerinden görerek,
birbirlerine özenerek [...] tesettür adı altında kuşandıkları giyimlerde bir takva, bir vakar görebiliyor
muyuz acaba? Bir bayan olarak benim gözüme çarpan bu renklerin cazibesi beni
bile bakmaya iterken, erkeklerin bakışları “Bacıma ne güzel yakışmış”
gibisinden mi oluyor?
(Dilek Dinçer)

Umut pervasız da olsa utangaçtır. Ulu orta çıkmayı sevmez. Çağrımızı duyduğunda siner kuytu bir yere,
içimizin alaca karanlıklarında olan kuytu bir yere. [...] Birkaç kez seslendikten sonra çıkar gelir
başı önünde, arkasında süklüm püklüm vahşi bakışlarla bekler inat. Umut utangaçlığını
kurban etmemiştir. [...] Acındırır kendisini. Ne çok sever acınmayı umut. Biz de
ondan medet ummaktaydık...
(Cemal Çalık)

“Şeytan sizi Allah’ın rahmetine güvendirerek aldatmasın.”
(31/Lokman, 33; 35/Fâtır, 5)

Kur’an’ın korku bağlamında insanları hakka yöneltmek için zaman zaman başvurduğu yöntemlerden biri
terhîb denilen korkutmadır. Çünkü korku ifadeleri şiddet içerir; şiddetin de özelliği kalpleri
hassaslaştırmasıdır. [...] Bu aynen bir yavrunun korkunun tesiriyle kaçıp
ana kucağına sığınması gibi insanı bir ilticâ/sığınma
noktasına doğru sürükler...
(Ahmed Kalkan)