![]() |
#35 |
![]() Bugün kimsesizliğimle Yürüdüm durdum yağmurda Ne şemsiye, ne etraf umurumda değildi hiçbir şey. Ankara caddeleri gittikçe Yabansıllaşıyor gönlümde. Yürüyorum, atamıyorum tezatlığı üzerimden. Hasret beni içiyor... Sonbahar çocuklar gibi geliyor bana Öyle masum, öyle içten. Ankara da sonbaharı yaşamak Nefes almak gibi birşey. Böyle sonbahar görmedim önceleri Böyle yalnız, böyle dopdolu değildi Hiçbir bahar sonum. Botanik Parkı Yalnızlığı rüzgar gibi çarpıyordu yüzüme. Çoraplarım ıslaktı, Saçlarım ıslaktı, Gözlerim ıslaktı Sen sıcacıktın... Soğudukça ben, sen devreye giriyordun Kaostan alıp, çıkarıyordun beni. Yeni bir kaosa giriyorduk. Tıkanıyorum birden bire Ankara tıkıyor beni Ankara'nın sadece sonbaharını sevmiyorum. Ankara yaşamım oldu benim. Elimdekilerle yetinmesini biliyorum. Yalnızlığımla, sonbaharla yağmurla yetiniyorum Ama seninle yetinemiyorum Hasret içiyor beni... NURTEN ABLA |
|
![]() |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|