Siyaset Forum

[Cihannur]

Leyla'nın Köyünün Köpeği

Aşk'a dair derdi olanlar yine toplanmışlar bir gün. Meclis aşk meclisi olunca haliyle hava aşk, su aşk, sohbet aşk kokar. Diller onu konuşunca, gönüller bir başka olur. Aşk öyle ki düşmanları dost edip, küsleri barıştırır.

Mecliste zengin-fakir, genç-yaşlı, evli-bekâr bütün ahali koyun koyuna oturur. Kalabalık tamam olunca, meydanda bir söz yankılanır:

- Ahh aşkın elinden ve onun hallerinden, ateşi ile kalbimi yaktı yandırdı.

Şeyh Galib'in bu hoş beyiti duyulunca yüzlerde bir tebessüm, gönüllerde bir neşe. Sonra bir ses daha:

- Ahh, ahh. Baba hele anlat Allah aşkına, anlat da aşk olsun.

Baba diye hitab edilen kimse, meclisin en büyüğüdür ve aşk hususunda da en ehili.

Baba:

- Ey âşık! Anlatmasına anlatayım da, ne istersiniz, hele bir de bakayım?

Aynı sesin sahibi ki daha 18'inde bir gençtir, cevaplar:

- Anlat baba anlat da ne anlatırsan anlat, ama sadakat koksun, vefa koksun buram buram ve tabii ki aşk.

Baba gülmüş, 'hele dinleyin', demiş:

- Aşk zaten başlı başına sadakattir, vefadır. Buna örnek pek çoktur amma bizim âşıkların işi daha bi hoştur. Evet Leyla ile Mecnun`dan bahsediyorum.

Leyla ile Mecnun denince meclistekilerin yüzünde bir gülümseme.
- Âşıkların işleri hoştur, onların isimlerini anmak dahi insan için muhabbet vesilesidir.

Baba devam eder:

- Birgün Mecnun, arkadaşları ile gezmektedir. Bir sokaktan geçerken yollarına uyuz bir köpek çıkar. Mecnun'un arkadaşları korkar, uzaklaşır. Mecnun ise köpeğe doğru ilerler, onu öper, koklar, kucaklar. Sanki yıllardır görmediği bir yakını ile buluşmuştur. Lakin arkadaşları Mecnun'u ayıplarlar.

Bu esnada kalabalık içinden bir çoçuk:

- Mecnun yapmışsa ayıp olur mu hiç? Vardır bir bildiği.

Baba gülümser ve devam eder:

- Aferim evlat, doğru dedin. Mecnun bilmeden bir iş yapsın, olacak değil. Onun adı deliye çıkmış ise aklını kaybettiğinden değil belki gerçek aklı bulmasındandır. Evet, Mecnun'u ayıplayan arkadaşları ona 'Ey mecnun, sen iyice delirdin. Bu yaptığın iş de neyin nesidir? Hiç şu pis kokulu, uyuz köpek kucaklanıp öpülür mü?' diye çatarlar.

Bir başka ses meclisten:

- Cahiller.

Baba başını sallar ve devam eder:

- Mecnun arkadaşlarına döner: 'Ne diye kucaklayıp, öpmeyeyim ki; o benim Leylamın köyünün köpeğidir.' der.

Mecliste bulunanlardan kimisi ah-vah eder, kimisi kahkaha atar, kimisi de kara kara düşünür. Bunlar ince işlerdir.

Baba devam eder:

- Yaa âşıklar, işte sadıklığı ve âşıklığı öğrenmek için Mecnun'a bir bakın. Âşık için sevgili ve sevgiliye ait ne varsa hepsi kıymetlidir, der baba ve noktayı şöyle koyar:

- Âşık odur ki, sevgilinin köyünün köpeğine dahi sadık ola.

(Alıntıdır)

ismail abiden habersiz işe girişirse olacağı bu...

mecnunun daha çok çölde beliren ayısı var