Yabancı şairlerden şiirler

**selahattin_ay** · 10-03-2007, 02:00

En Ağır Acılar Anılırsa

Heinrich Heine

Evinin önünden ben
Sabahları geçerken,
İçime bir sevinç doğar küçüğüm,
Görürsem seni pencerenden.

Koyu kahverengi gözlerinle
Bakarsın bana meraklı:
Kimsin ve neyin eksik,
Hasta adam, sen yabancı?

"Ben bir alman şairiyim,
Ülkesinde tanınmış;
En iyi isimler sayılırsa,
Benim de anılır ismim.

Ve küçüğüm neyim eksikse,
Yoktur bazılarının da Alman ülkesinde;
En ağır acılar anılırsa,
Öylece anılır benimkisi de."

dipşiir:
Heinrich Heine bu satırları yazdığında yıl 1844 idi.
Almancanın en güzel cümleleriyle yazdığı bu mısralarda eksik olan bir şey vardı.
Ait olduğu topraklar üzerinde yazılmamış olmak! Hasretini çektiğin halde gidemediğin yerle ilgili duygularının en yoğunlaştığı yer ülkedir. Yani ülke, içinde yaşadığın halde, düşlerinde olmasını istediğin haliyle o yerlerdir. Bu anlamıyla ülkeler somut olmayan mekanlardır.
Böyle olunca, somut mekanlarda bir ülke hayali kuran insanlar, düşünen sosyal varlıklar, bu düşlerini kıyaslayacakları 'diğer' soyut mekan sahiplerini gereksinirler. Böylece ortak bir "mekan" bulurlar. İşte bu ortak mekandaki zihni uğraşılardır asıl sözkonusu olan.
Bu "yalancı dünyaya" bir tad bir neş'e katan.
Bunun tadına varabiliyor muyuz?
T.A.

Orijinal Metin

Nennt man die schlimmsten Schmerzen

Wenn ich an deinem Hause
Des Morgens vorübergeh,
So freuts mich, du liebe Kleine,
Wenn ich dich am Fenster seh.

Mit deinen schwarzbraunen Augen
Siehst du mich forschend an:
Wer bist du, und was fehlt dir,
Du fremder, kranker Mann?

"Ich in ein deutscher Dichter,
Bekannt im deutschen Land;
Nennt man die besten Namen,
So wird auch der meine genannt.

Und was mir fehlt, du Kleine,
Fehlt manchem im deutschen Land;
Nennt man die schlimmsten Schmerzen,
So wird auch der meine genannt."

10-03-2007, 02:00	#1
Kullanıcı Adı selahattin_ay	Yabancı şairlerden şiirler En Ağır Acılar Anılırsa Heinrich Heine Evinin önünden ben Sabahları geçerken, İçime bir sevinç doğar küçüğüm, Görürsem seni pencerenden. Koyu kahverengi gözlerinle Bakarsın bana meraklı: Kimsin ve neyin eksik, Hasta adam, sen yabancı? "Ben bir alman şairiyim, Ülkesinde tanınmış; En iyi isimler sayılırsa, Benim de anılır ismim. Ve küçüğüm neyim eksikse, Yoktur bazılarının da Alman ülkesinde; En ağır acılar anılırsa, Öylece anılır benimkisi de." dipşiir: Heinrich Heine bu satırları yazdığında yıl 1844 idi. Almancanın en güzel cümleleriyle yazdığı bu mısralarda eksik olan bir şey vardı. Ait olduğu topraklar üzerinde yazılmamış olmak! Hasretini çektiğin halde gidemediğin yerle ilgili duygularının en yoğunlaştığı yer ülkedir. Yani ülke, içinde yaşadığın halde, düşlerinde olmasını istediğin haliyle o yerlerdir. Bu anlamıyla ülkeler somut olmayan mekanlardır. Böyle olunca, somut mekanlarda bir ülke hayali kuran insanlar, düşünen sosyal varlıklar, bu düşlerini kıyaslayacakları 'diğer' soyut mekan sahiplerini gereksinirler. Böylece ortak bir "mekan" bulurlar. İşte bu ortak mekandaki zihni uğraşılardır asıl sözkonusu olan. Bu "yalancı dünyaya" bir tad bir neş'e katan. Bunun tadına varabiliyor muyuz? T.A. Orijinal Metin Nennt man die schlimmsten Schmerzen Wenn ich an deinem Hause Des Morgens vorübergeh, So freuts mich, du liebe Kleine, Wenn ich dich am Fenster seh. Mit deinen schwarzbraunen Augen Siehst du mich forschend an: Wer bist du, und was fehlt dir, Du fremder, kranker Mann? "Ich in ein deutscher Dichter, Bekannt im deutschen Land; Nennt man die besten Namen, So wird auch der meine genannt. Und was mir fehlt, du Kleine, Fehlt manchem im deutschen Land; Nennt man die schlimmsten Schmerzen, So wird auch der meine genannt."

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)