kaynak şiirfm.com

Adın Geçer Dursun ali erzincanlı

Allahın Adıyla Rahman Ve Rahim Olan*
Onun adıyla isimler unutulur Yaradan Adın Geçer
Kalbe Nur Gönle Safa Adın geçer
Seyyidina Hazreti Muhammet Mustafa
Ebabil çığlığı vurur dağlarına
Ve gölge toprağa düşer
Toprak Sensiz karanlıktır mekke sensiz karanlık
Karanlıkta duyulan sesler karanlık çukurlar
Karanlıkta kız çocuğunun anne diyen feryadı
Kranlıkta Bir kız cocugunun toprağa gömülür
Ve çukura bir yıldızın ışığı düşer
yıldız yazar gökyüzüne adını
Gökyüzüne sürünce cebrail kanadını
Rengarenk melekler iner semadan
Bir melek seslenir maberadan
Alemlere kutlu doğum haberini yayın
müjde vermedik bir varlık bırakmayın

Ve ey medayin titreyerek uyan
İstahrabatta yanan eteşlere sön emri verilsin
Ey Kabedeki putlar toprağa gömülün
Ey toprak suyunu çek
Ey yer altı suları çıkın ve semaveyi doldurun
Ve sessiz olun Salkım salkım yıldızlar yaklaşıyor
Annesi yüzüne simsiyah nur denizi gözlerine
Doya doya bakıyor hazreti Amine
Her asra uzanacak ellerinden öpüyor
Arşa reyhan kokusu salan minik nefesini kokluyor
Cennet kokuları sarıyor gökleri ve yeri
Nurdan ayaklarını okşuyor annesinin eli
Ve eğiliyor kulağına ismini fısıldıyor
Muhammet Muhammedim
Adın Geçer

beş süt kardeşten birisin Hevazin sofrasında
Halimenin evinde şeref misafirisin
Adın geçer Anasız kalırsın şehirlerin arasında
bir elinden deden tutar Diğerinden ebu talip
Seni büyütmek fatımaya nasipmiş
Şefkat kanatlarını serip saçlarını toplamak
Bir anne gibi saçlarını taramak ona nasipmiş
Adın geçer Haticenin kalbinde en sevgili yar
Haticenin evinde hazırlık başlar
Ağaç yapraklarından sana selamlar gelir
Sen herşeye aşinasın herşey aşina sana
Ruhul kudüs inecek bugece nur dağına
Ağır yük binecek geniş omuzlarına
Adın geçer nur dağının zirvesinde
Dünyayı teşrif buyurduğun gibi pazartesinde
Adın geçer

Hirayı vahyin kokusu sarar nur yağar nur dağına
Mübarek ayağına sabahın serinliği vurur
Ardından nur kaplar hirayı
Ve insan suretinde cebrail karşında durur
Oku sen okuma bilmezsin efendim
sen oku okuma bilenlerin hepsi susacak
Allah seninle konuşucak Oku rabbinin adıyla oku
O insanı kan pıhtısından yarattı
Oku kalamle yazmayı bilmeyen*insana
İnsana bilmediğini öğreten rabbin kerem sahibidir nur dağının Zirvesinden inen son peygamber
İnsanlığın kurtuluşu inen bu nurda
Semada yıldızlar mekkede dağlar el bağlamış
Sevinin ey insanlar Bu inen baştacımız
övüncümüz ilacımız Bu inen iki dünya servetimiz

Bu inen nur denizi en şereflisi
İbrahim milletinin biricik seyyididir o
Savaşların bileği bükülmemiş yiğididir o
Şanını Anlatmaya kelimeler yok
on sekiz bin alem Muhammet Mustafa diye tanır
Yirmiüç yıl Süren ilahi davet*
Alevden bir şehirdir mekkeyi mükerreme
Girdiğin kalbi ateşe vermek ister
Sonra hicret bir serinlik Ana kucağı gibidir medine
Nazarınla büyür yesribin çocukları
Nazarınla taşları elmasa çevirirsin
Gökyüzünden ayet yağar cibril yağmurlarıyla*
kalbine inenleri İnsanlığa veririsin
Ve sonkez Açılır semanın kapıları
Sonkez vahyi getirir cibrili emin sana*
Sen hüzün peygamberisin ama bu son ayet

hüzünlü sesin Demekki gidiceksin efendim
Gidiceksin medine yetim fatıma yetim kalacak
Cebrailin Yanında ölüm meleği
azrail girmiyecek huzura sen izin verene dek
Ne senden önce izin istedi nede isteyecek
Demekki gidiceksin efendim
Matem şehri olacak medine
kimse inanmayacak gittiğine
ezanda bilalin sesi titreyince kıyamet kopacak*
Yıldızlara benzettiğin ashabın düşücek toprağa*
ehlibeytin yüreği param parça olmuş
İşte fatıma zelzeleye tutulmuş bir dağ gibi
Fatıma Hz Aliye bakıcak ama bakış başka
Ey hasanın babsı diyecek*
Resulullahı toprağa gömmeye kalbin nasıl dayanır
Onun üzerine toprak saçmaya gönlün nasıl razı


o rahmet ve merhamet peygamberi
Fatıma zelzeleye tutulmuş bir dağ
adın geçer kardeşlerin gelir
geylaniler Nakşibendiler rabbaniler
Adını ezberlettiler Aşkını kalplere nakş ettiler*
nurundan bir güneş doğdu aydınlattı anadoluyu
Söndürmesin Allah* Elhamdülillah Adın Geçer
Bilalin bıraktığı yerden ezanların yükselir
Susturmasın Allah
ondört asra yayılan Peygamber çiçekleri
Musat gibi uhud kokan elleri*
Sevgini insanlığın kalbine sürüyor
Onlar toprakda adın geçsin diye yürüyor
Durdurmasın Allah saat biter vakit gelir
görmez olur gözler kulaklar duymaz olur
Diller tutulur dünyalık felakette
Ama Efendim inşallah son nefeste
Kelime-i Şehadette Adın gecer
Allahın Adıyla Rahman ve Rahim olan Adıyla isimler unutulur
Unutturur yaradan adın geçer
Kalbe Nur Gönle Sefa Eşrefil Vera hazreti Seyyidina Muhammedinil Mustafa
*

*Canım Benim Dursun Ali ERZİNCANLI

*Canım Benim Efendim

Efendim hiç solmasaydı güneşe ışık salan yüzün
Efendim ,annemden öğrendim adını
Annemden öğrendim annesiz kaldığını
o gösterdi parmağınla ikiye bölünen ayı
ondan öğrendim adını duyunca ağlamayı
Halime’nin yurdunda ellerini çırparak koşarmışsın Efendim seninle oynayan kuşlarmıydı melekler mi
Neccaroğullarının yurdunda, yüzmeyi öğrenmişsin
Efendim annemden dinledim sınırsız şefkatini
Ordunla çölde yürürken
Yavrularını emziren bir köpek görmüşsün
ürkmesin diye başına bir nöbetçi dikmiş
Ordunun yönünü değiştirmişsin
Medine’de bir bahçeye girmişsin
Deve seni görünce Yavaşça yanına sokulmuş
Sanki kulağına bir şey söylermiş
Sahibini sormuş ve buyurmuşsun
Deve sahibini şikayet ediyor
Hem az yiyecek veriyor Hem çok çalıştırıyormuş

Efendim hiç solmasaydı güneşe ışık salan yüzün
Annemin kalbinde ki şefkattesin rahmettesin
Uğruna can verdiğim kavuşmadasın
Candasın canandasın canım benim

Kaynak şiirfm.com

Yolcu – Dursun Ali ERZİNCANLI

Ey nefsim Ateşlerin içinde yan*
Yaprak düşerse dalından isyana*
öğütülürse yaz akşamları sevda sözcüklerinde*
Temmuz Ağustos uzaklaşırsa*
Yani bir sonbaharsa iklim, Ağlama..*
El yapımı zanlar hükmederse dostluklarına*
Gece başucundan uykusuzluk ekerse gözbebeklerinin vadisine*Yüreğinin yıldızları
işte ağlama vakti derse*Sen yinede ağlama..*
bize ağlamak düşmez..*Ağlama..
Bize yürümek düşer sevgilinin ardından*
Güzeldir hayranı olmak nebinin*
Ama sadece hayranlık yetmez..*
Onun gibi olmadıktan sonra yol bitmez..*
Ağaç gölgesinde gölgelenip yoluna devam ed
olmak vardı..O’nun gibi olmak..

Şu geçen ömründe nelere kandın..süse aldandın..
ağladın uslanmadın..Nereye gidiş ey yolcu?
Ey nefsim yan Ateşlerin içinde yan*
Can diyorum anla beni*Canımın içinde canan
Alev sarar gözlerimi..*Bir rüzgar soğutur
Zamanla alevlere rüzgar alışır..*
Bilemez ki bu dünyanın oyunu..*
Bilemez ateşin içimde olduğunu..*
yanmakta gözbebeklerim..*ateşten bir mektubum
Özgürlüğümü yaktım dünya adına..*Söndürme gözyaşlarında..Ağlama..*bize ağlamak düşmez..


Dursun Ali ERZİNCANLI Mahşer

Gün öyle bir gün ki, baba evladından kaçar, *
Ne mal fayda verir insana, ne de çoluk çocuk.*
İnsan amelleriyle başbaşa…Gün mahşer gibi mahşer Her insanın mutlaka göreceği, gün.*
O gün ile aramızda sadece ölüm var…
Allah mahşer günü tek bir düzlükte toplar.*
Güneş onlara yaklaşır.*
Gam ve sıkıntıya tahammül edilemez
insanlar: görmüyor musunuz?*
Bizlere şefaat edecek birini bilmiyor musunuz?”
Babamız Adem “Ey Adem! Sen insanların babasısın. Allah seni kendi eliyle yarattı.*
Kendi ruhundan üfledi. Bütün isimleri sana öğretti.*
Meleklerine secde ettirdi.*
Rabbin nezdinde bize şefaatte bulunmaz mısın?”

Adem Aleyhisselam: “Bugün Rabbim gazabta
ne böyle gazaba gelmiş ne de gelecek.*
şefaate yüzüm yok. Allah beni ağaca men etmişti. Ben asi oldum.*Nefsim…Nefsim…N efsim…*
Benden başkasına gidin. diyecek.
İnsanlar Nuh Aleyhisselam‘a gelecek
“Ey Nuh! Sen Resullerin ilkisin.*
Allah seni şükreden bir kul; diye isimlendirdi.*
Rabbin nezdinde bize şefaatte bulunmaz mısın?”
Nuh Aleyhisselam diyecekki
“Bugün Rabbim gazaba gelmiş
ne bir böyle gazaba gelmişliği var ne de gelecek.*
Benim dua hakkım vardı. Ben, beddua yaptım.*
Nefsim…Nefsim…Nefsim…*
Benden başkasına İbrahim Aleyhisselam‘a gidin.”

İnsanlar İbrahim Aleyhisselam‘a
“Ey İbrahim! Sen Allah’ın Peygamberi ve Halilisin.*
Bize şefaat et. diyecekler.*
İbrahim Aleyhisselam Rabbim gazaba gelmiş
bundan önce ne bir böyle gazaba gelmişliği var ne Şefaat etmeye yüz bulamıyorum.*
İnsanlar Musa Aleyhisselam‘a gelecek
“Ey Musa Allah’ın Peygamberisin.*
Allah seni risaletiyle insanlardan üstün kıldı.*
Bize Allah nezdinde şefaatte bulun.”*
Musa Aleyhisselam da:*
Bugün Rabbim gazaba gelmiş
şefaate yüzüm de yok.*
Çünkü ben cana kıydım.mağfiret olursam yeter.*
Nefsim…Nefsim…N efsim…*
İsa Aleyhisselam‘a gidin.” diyecek.

İnsanlar İsa Aleyhisselam‘a
“Ey İsa! Sen Allah’ın Peygamberisin.*
Meryem’e attığı kelamısın.kendinden ruhsun.*
sen beşikteyken insanlarla konuşmuştun.*
Rabbin nezdinde bize şefaat et.”*
İsa Aleyhisselam peygamber kardeşleri gibi:*
“Bugün Rabbim gazaba gelmiş diyecek.*
Ve Muhammed Aleyhisselam‘a gidilecek.
insanlar Ey Muhammed! Peygambersin.*
peygamberlerin sonuncususun.*
Allah senin günahlarını mağfiret buyurdu.*
Bize şefaatte bulun.*halimizi görmüyor musun?”
ben Arş’ın altına gideceğim.*
Rabbim için secdeye kapanacağım.*
Allah, benden önce hiç kimse için açmadığı
methü senaları açacak.*
Ben methü senada bulunacağım.*


“EY MUHAMMED!*BAŞINI KALDIR VE İSTE.*
İSTEDİĞİN VERİLECEK.*ŞEFAAT TALEP ET. ŞEFAATİN YERİNE GETİRELECEK.” başımı kaldırıp
“Ey Rabbim! Ümmetim.”*
“Ey Rabbim! Ümmetim.”*
“Ey Rabbim! Ümmetim.”
EY MUHAMMED!” denilecek.*
ÜMMETİNDEN HESABI OLMAYANLARI*
KALPLERİNDE HARDAL TANESİ İMAN OLANLARI*
CENNET KAPILARINDAN İÇERİ AL.” denilecek.

Gün öyle bir gün ki, baba evladından kaçar, evlat annesineden…*Ne mal fayda verir insana, ne de çoluk çocuk.*İnsan amelleriyle başbaşa…
Gün mahşerin ta kendisi.*Her insanın göreceği, yaşayacağı bir gün.*O gün ile aramızda sadece ölüm var…*