AKıncı 34 Nickli Üyeden Alıntı

AKıncı 34 Nickli Üyeden Alıntı

Ruh-i zar Nickli Üyeden Alıntı

Zaten filmin sanatsal bir değeri yok pek.
Sıradan bi film genel itibariyle.
Ama final sahnesi baştaki tüm saçmalıklara değer nitelikte
Ya da ben çok duygusalım bana öyle geliyor
--
Filmden bi saçmalık daha;
Son kapanış sahnesinde Umut tabiri caizse kazık kadar oluyo.
Ne kadında gram yaşlanma var ne de hayatı kurtulan diğer adamda

Ruh-i zar Nickli Üyeden Alıntı

Ben anlatayım o zaman iştahlandım biraz


Filmde ki küçük çocuk yani Umut lösemi hastasıydı ve ilik gerekiyodu.Birisi bulurum ama yüklü miktar para lazım demişti.Tabi gariban babada para yok. Çaresizce dolanıp dururken bi adama rastladı. Organlarını satma karşılığında parayı çok kolay bulacağını söyledi.

Bu adam sayesinde fedakar baba 'mafya babası' edasında bi adamla tanıştı. Mafya babasının oğluda hasta organ gerek.Ve bizim fedakar babamızın organı uymakta.

Ama can alıcı kısımda burda başlıyo işte mafya babasının oğlu için gereken organ kalp. Eğer kalbini verirsen oğlunu tedavi ettirir oğlumdan ayırmam evladım sayarım vaatleri veriyo ve bizim fedakar babamızda oğlu kurtulsun diye kabul ediyo

Final sahnesi de babasının umuttan ayrılışı dokunuyo biraz insana başlıyosun ağlamaya

Ruh-i zar Nickli Üyeden Alıntı

Kore filmleri tam sizlik o zaman