|
|
|
|
#1 |
![]() Kıyametim oluyor Nefsim... Affet Yarabbi...
|
|
|
|
|
|
|
| Sayfayı E-Mail olarak gönder |
|
|
#2 |
![]() Seni sevmek Fırat ı tersinden akıtıp Karadeniz'e dökmektir...Seni sevmek;Tel Aviv ;de Müslüman Berlin' de yahudi olmaktır... |
|
|
|
|
|
|
#3 |
![]() Sevgi yaşatan bir iksirdir. Kişi sevgiyle yaşar sevgiyle mutlu olur ve sevgi ile çevresini mutlu eder. Bu anlamda sevgi insanın can damarıdır. İnsanlar birbirlerini adeta onunla hisseder onunla duyarlar. Rabbimiz insanları birbirine bağlama konusunda sevgiden daha güçlü bir irtibat unsuru bir bağ yaratmamıştır. Bu köhne dünyayı taptaze ve canlı kılan sevgidir. Sevginin makamı olan gönül onun sayesinde kıymetler üstü kıymete ulaşmıştır. Önünde sevgi sancağının dalgalandığı kaleler kan dökülmeden fethedilmiştir. Sevgiyle o derece içli dışlı olunmalı ki neticede hayatlar ona bağlanmalıdır. İnsanoğlu sevgiyle yaşamalı sevgiyle ölmelidir. Kişi her nefesinde bütün benliğinde onu duymalı soğukta onunla ısınmalı sıcakta onunla serinlemeli.M. F. Gülen |
|
|
|
|
|
|
#4 |
|
Sabretmenin son tesbih taşında yüreğim..Doksan dokuzuncu taşı elimde sabrın...
![]() Korkuyorum o bittiğinde bende bitmiş olucak tahammül..Yinede son taşıdır sabrın dayandırır beni bir vakit daha bilinmeye.. SONRASI...bilmiyorum sonrasında içimdeki boşluğun yerini neyi eklerim elimdeki tesbihin yerine neyi koyarım BİLMİYORUM.... SABREDİYORUM İŞTE.. Hemde herşeye...Son taşı sıkıca tutuyorum parmaklarımın arasında.Kayıp gidecek herşeye hazırlıklı olsun istiyorum yüreğim.Olmuyor bir insan kendini ne kadar hazırlayabilir bir bilinmeyene... Düşünmek istemiyorum..şimdi yapabildiğimce sabırlı olmak istiyorum.Son taşını elimden düşürmemek için sabrın.. Gayret ediyorum sınırsız bir infilak yaşıyor içim.Sanki birazdan patlayacak kederinden ve son taşta düşecek ellerimden.. DÜŞMESİN GÜCÜM YETTİĞİ KADAR BENDE KAL BİLİNMEZLİĞİM... GÜCÜM YETTİĞİ KADAR ve BENDE KALABİLDİĞİN KADAR KAL SABRIM.... |
|
|
|
|
|
|
#5 |
![]() Hiçbir dilde söylenmemiş Hiçbir dilde yazilmamış Sözler ve şarkılar içindeyim .. Edip Cansever.. |
|
|
|
|
|
|
#6 |
![]() Zaman mıdır durdukça çürüyen yoksa kelimeler mi? Mustafa Akar/ Küçük Bir Gökada |
|
|
|
|
|
|
#7 |
![]() O 'na kızgın olduğunu biliyorum. Neden şunu denemeyesin? Ona bir mektup yaz. Bütün duygularını dök. Öfkeni ve hayal kırıklığını anlat. Hiçbir şeyi gizleme. Sonra mektubu bir çekmeceye koy. İki gün sonra oku. Hâlâ yollamak isteyecek misin? Ben öfkenin ve pasta kıtırının iki gün sonra yumuşadığını öğrendim... H. Jackson Brown |
|
|
|
|
|
|
#8 |
![]() Maşuk; Kaf dağının ardındaki zümrüd-ü anka kuşu gibidir. Pek nazlıdır hiç ihmale gelmez. Teslimiyet ve muhabbet ister |
|
|
|
|
|
|
#9 |
![]() --...Söyle hangi gün'ahın kefaretisin?! Ki inşirah inşirah değdin (h)içime.. -- Elden düşme düşler şimdi revaçta..koş hadi kılpayı kaçırma(!) Ardın sıra sürükleniyor ayarı düşük sevmeler...Ardın sıra gidiyor ilmeği kaçmış yeminler...Tazele(me) yeniden! Yağmalanmış umutların tetikçisi miydi ellerin? Düşler(im)e pranga arıyorsun. Seni anışlarım sana yanışlarım ve sen’siz haykırmalarım buna izin verir mi sanıyorsun? Hiçbir prangaya vurulmaz iç çekişmelerim. Müsait bir çilingirci bul yüreğine girebilmen için...ki senden sonra vize alabileyim kapısını çalabileyim...Kendine yabancısın. Söyle kimin ve neyin aşinasısın? Ve söyle gözlerine düşmesin kirpiğime. Şerha şerha daralıyor hudutlarım. sağım sen... solum sen... Yakalanıyorum...yakıyorum.. “Ateş kendini yakar mı?” deme yanıyorum..Devrik vaadlerine kanıyorum..Çok bilinmeyenli ve senli denklemlerden usandım artık. Üstelik soru işaretlerine meydan bırakacak cümlem de kalmadı..tükendi..tükendim..önüm sen’sizlik.. sonum sen’sizlik.. Vuslata gün saymıyorum takvimlerin küstahlığına inat.. Yüreğime “sen’sizliği” kodluyorum en kalın puntolarla.. Zindanım olma dayanma (s)aklıma. Paramparça oldu yüreğim aklım şirazesinden çıktı.. Ben’den vazgeçtiğim gibi sen’den de vazgeçemez miyim? -Üst üste yığsam yokluklarını varlığına erişmez miyim? Hiçliğim için hiç mi çıkar yol yok? dünüm ölüm günüm ölüm... Ölümle yaşıyorum yaşayan ölülere inat...”Sen ki ben de ölüm ölüm dirilmektin” demiştim biliyorsun sana en son.Ölüme “sen” kala sen’sizlikte bulurum seni miadı dolmuş (s)özün senedimdir...Ölüme “sen” kala sen’sizlikte görürüm beni değil mi ki kederim kaderimdir...Eyvallah sensizliğin senliliğine.. Ölüyorum yine..dirilmek için... |
|
|
|
|
|
|
#10 |
![]() Kimi Zaman Yalnızlıkta Yalnız Bırakır İnsanı... |
|
|
|
|
![]() |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|