kaynak şiirfm.com
Adın Geçer Dursun ali erzincanlı
Allahın Adıyla Rahman Ve Rahim Olan*
Onun adıyla isimler unutulur Yaradan Adın Geçer
Kalbe Nur Gönle Safa Adın geçer
Seyyidina Hazreti Muhammet Mustafa
Ebabil çığlığı vurur dağlarına
Ve gölge toprağa düşer
Toprak Sensiz karanlıktır mekke sensiz karanlık
Karanlıkta duyulan sesler karanlık çukurlar
Karanlıkta kız çocuğunun anne diyen feryadı
Kranlıkta Bir kız cocugunun toprağa gömülür
Ve çukura bir yıldızın ışığı düşer
yıldız yazar gökyüzüne adını
Gökyüzüne sürünce cebrail kanadını
Rengarenk melekler iner semadan
Bir melek seslenir maberadan
Alemlere kutlu doğum haberini yayın
müjde vermedik bir varlık bırakmayın
Ve ey medayin titreyerek uyan
İstahrabatta yanan eteşlere sön emri verilsin
Ey Kabedeki putlar toprağa gömülün
Ey toprak suyunu çek
Ey yer altı suları çıkın ve semaveyi doldurun
Ve sessiz olun Salkım salkım yıldızlar yaklaşıyor
Annesi yüzüne simsiyah nur denizi gözlerine
Doya doya bakıyor hazreti Amine
Her asra uzanacak ellerinden öpüyor
Arşa reyhan kokusu salan minik nefesini kokluyor
Cennet kokuları sarıyor gökleri ve yeri
Nurdan ayaklarını okşuyor annesinin eli
Ve eğiliyor kulağına ismini fısıldıyor
Muhammet Muhammedim
Adın Geçer
beş süt kardeşten birisin Hevazin sofrasında
Halimenin evinde şeref misafirisin
Adın geçer Anasız kalırsın şehirlerin arasında
bir elinden deden tutar Diğerinden ebu talip
Seni büyütmek fatımaya nasipmiş
Şefkat kanatlarını serip saçlarını toplamak
Bir anne gibi saçlarını taramak ona nasipmiş
Adın geçer Haticenin kalbinde en sevgili yar
Haticenin evinde hazırlık başlar
Ağaç yapraklarından sana selamlar gelir
Sen herşeye aşinasın herşey aşina sana
Ruhul kudüs inecek bugece nur dağına
Ağır yük binecek geniş omuzlarına
Adın geçer nur dağının zirvesinde
Dünyayı teşrif buyurduğun gibi pazartesinde
Adın geçer
Hirayı vahyin kokusu sarar nur yağar nur dağına
Mübarek ayağına sabahın serinliği vurur
Ardından nur kaplar hirayı
Ve insan suretinde cebrail karşında durur
Oku sen okuma bilmezsin efendim
sen oku okuma bilenlerin hepsi susacak
Allah seninle konuşucak Oku rabbinin adıyla oku
O insanı kan pıhtısından yarattı
Oku kalamle yazmayı bilmeyen*insana
İnsana bilmediğini öğreten rabbin kerem sahibidir nur dağının Zirvesinden inen son peygamber
İnsanlığın kurtuluşu inen bu nurda
Semada yıldızlar mekkede dağlar el bağlamış
Sevinin ey insanlar Bu inen baştacımız
övüncümüz ilacımız Bu inen iki dünya servetimiz
Bu inen nur denizi en şereflisi
İbrahim milletinin biricik seyyididir o
Savaşların bileği bükülmemiş yiğididir o
Şanını Anlatmaya kelimeler yok
on sekiz bin alem Muhammet Mustafa diye tanır
Yirmiüç yıl Süren ilahi davet*
Alevden bir şehirdir mekkeyi mükerreme
Girdiğin kalbi ateşe vermek ister
Sonra hicret bir serinlik Ana kucağı gibidir medine
Nazarınla büyür yesribin çocukları
Nazarınla taşları elmasa çevirirsin
Gökyüzünden ayet yağar cibril yağmurlarıyla*
kalbine inenleri İnsanlığa veririsin
Ve sonkez Açılır semanın kapıları
Sonkez vahyi getirir cibrili emin sana*
Sen hüzün peygamberisin ama bu son ayet
hüzünlü sesin Demekki gidiceksin efendim
Gidiceksin medine yetim fatıma yetim kalacak
Cebrailin Yanında ölüm meleği
azrail girmiyecek huzura sen izin verene dek
Ne senden önce izin istedi nede isteyecek
Demekki gidiceksin efendim
Matem şehri olacak medine
kimse inanmayacak gittiğine
ezanda bilalin sesi titreyince kıyamet kopacak*
Yıldızlara benzettiğin ashabın düşücek toprağa*
ehlibeytin yüreği param parça olmuş
İşte fatıma zelzeleye tutulmuş bir dağ gibi
Fatıma Hz Aliye bakıcak ama bakış başka
Ey hasanın babsı diyecek*
Resulullahı toprağa gömmeye kalbin nasıl dayanır
Onun üzerine toprak saçmaya gönlün nasıl razı
o rahmet ve merhamet peygamberi
Fatıma zelzeleye tutulmuş bir dağ
adın geçer kardeşlerin gelir
geylaniler Nakşibendiler rabbaniler
Adını ezberlettiler Aşkını kalplere nakş ettiler*
nurundan bir güneş doğdu aydınlattı anadoluyu
Söndürmesin Allah* Elhamdülillah Adın Geçer
Bilalin bıraktığı yerden ezanların yükselir
Susturmasın Allah
ondört asra yayılan Peygamber çiçekleri
Musat gibi uhud kokan elleri*
Sevgini insanlığın kalbine sürüyor
Onlar toprakda adın geçsin diye yürüyor
Durdurmasın Allah saat biter vakit gelir
görmez olur gözler kulaklar duymaz olur
Diller tutulur dünyalık felakette
Ama Efendim inşallah son nefeste
Kelime-i Şehadette Adın gecer
Allahın Adıyla Rahman ve Rahim olan Adıyla isimler unutulur
Unutturur yaradan adın geçer
Kalbe Nur Gönle Sefa Eşrefil Vera hazreti Seyyidina Muhammedinil Mustafa
*
*Canım Benim Dursun Ali ERZİNCANLI
*Canım Benim Efendim
Efendim hiç solmasaydı güneşe ışık salan yüzün
Efendim ,annemden öğrendim adını
Annemden öğrendim annesiz kaldığını
o gösterdi parmağınla ikiye bölünen ayı
ondan öğrendim adını duyunca ağlamayı
Halime’nin yurdunda ellerini çırparak koşarmışsın Efendim seninle oynayan kuşlarmıydı melekler mi
Neccaroğullarının yurdunda, yüzmeyi öğrenmişsin
Efendim annemden dinledim sınırsız şefkatini
Ordunla çölde yürürken
Yavrularını emziren bir köpek görmüşsün
ürkmesin diye başına bir nöbetçi dikmiş
Ordunun yönünü değiştirmişsin
Medine’de bir bahçeye girmişsin
Deve seni görünce Yavaşça yanına sokulmuş
Sanki kulağına bir şey söylermiş
Sahibini sormuş ve buyurmuşsun
Deve sahibini şikayet ediyor
Hem az yiyecek veriyor Hem çok çalıştırıyormuş
Efendim hiç solmasaydı güneşe ışık salan yüzün
Annemin kalbinde ki şefkattesin rahmettesin
Uğruna can verdiğim kavuşmadasın
Candasın canandasın canım benim
|