02-13-2009, 18:42
|
#25
|
|

Şimdi git baharla gel
Saçlarında gül tozları bulunsun
Güneş sarardığında gel
Yanında mutlaka gündoğumu olsun
Bölünmüş uykulardan uyanıp da gel
Dağ rüzgarları getir eteklerinde
Bir tutam şiir topla bana
Son mısrası kavuşmak olsun
Şimdi git
Çok yalnızım
İçim çok kalabalık
buralarda gece uzun
gün ışığı yakındır
var git artık
bakma ardına
ölüme fazla sokulma ama
düşün ki
mevsim rüzgarlarının savurduğu
bir orman insan
sev onu, sokul, konuştur
doludur fazla üstüne varma
Bilerek yapılan yanlışa, yalan denir..
Öyle karanlık bir kutu ki insan
Kimse hakiki bir cevap veremez sorsan
Elimi tut ve
Bir cümle söyle
İçinde yalan olmayan bir cümle
Gariptir insanoğlu;
yürümez,
sevmez,
mektup yazmaz,
ağlamaz ve dua etmez...
Sonra da mutlu olamıyorum, der!
B a z e n a n ı l a r a e n ç o k y a k ı ş a n e l b i s e,
b i r k a ç d a m l a g ö z y a ş ı d ı r u n u t m a...
Ve öğrendin sende sonunda
Ben gibi susarak özlemeyi
.
.
.
İnsanların çoğu,
itirafın yerine iddiayı,
acziyetin yerine öfkeyi,
çaresizliğin yerine avuntuyu
koyarak öldürüyorlar vakitlerini.
|
|
|