[Ukbâ]

Bayburtlu Zihni, bir iş için devlet dairesine uğramış. Memurlar, kılık kıyafetine bakıp onu alaya almışlar.
Elli yaşlarında bir memur;
- Söyle bakalım amca, ben kaç yaşındayım diye sormuş.
Zihni,
- Otuz beş demiş. Memurlar gülüşmüş. Bir başkası,
- Ya ben.. demiş.
- Yirmi beş, demiş Zihni.
Böylece her birinin yaşını 10-15 yıl küçük söylemiş.
İçlerinden biri,
- Amca, sen ne işle meşgulsün? Bakıyorum da hepimizin yaşını iyi bildin, diye alayı sürdürmüş.
- Baytar bir aileyiz, demiş Zihni. “Babam atlarla, ben ise eşek ve sıpalarla ilgilenirim.”
Ben de, bir “köylü çocuğu”yum... Küçük yaşlardan itibaren, “tarla”da çalıştım, “bahçıvanlık” yaptım... İşte bu yüzdendir ki; “hıyar”lardan çok iyi anlarım!
Bana kimse “hıyarlık” yapmasın, hemen çakarım vaziyeti!..


Bu adamın ağzına düşmekten ise o sözleri hiç söylemeseydin baykal , ülkede hıyarlar arttıkca sebze kelamları da artıyor.