Tevhit çerçevesine giren insanın hayatının imrenilecek bir değişikliğe uğraması gerekir. Bunu elde etmiş olan
insanın kin, nefret, haset ve gösteriş putlarından kurtulması gerekir. Kendini beğenen, kibir gösteren,
haset duyan, iki yüzlü, sözünde durmayan insan bu kötü huylarından kurtulmaya
çaba harcamadığı sürece, bu putları besledikçe gerçek bir tevhit
çizgisinde olduğu söz konusu olamaz...
(Ali Öner)