[El Emin]

Akl-ı Selim Nickli Üyeden Alıntı

Eğer kavramlar bizim dünyevi kavramlarımızla konuşulacaksa ödül ve hedef kavramları amel ve cennet manalarını ifade etmemizi zorlaştırır.Zira biz sınırlı havsalamızla izaha çalışırız onları..........
Biz hep alışmışızdır bir şey i hedef seçmeye ve ulaşınca haz veren şeylerin ödüllendirilmesine.Bazen de sadec o haz için yaparız o gayreti ; çünkü muhakkaktır alınacağı ama.............

Amel dediğiniz şeyin kabulu neticeye ulaştırması veya istendiği gibi olduğu muhakkak bilinemez........

O yüzden biz cenneti ne hedef seçebilir ne de ödül olarak almayı muhakkak biliriz...... O lütf ederse müşerref oluruz.Diyemeyiz bu kadar şey yaptım,verilmeli bana cennet; bilemezsiniz kabul oldumu rızası oldumu............

Günümüzün bozuk bakış açısını çok güzel değerlendirip bam telime dokundunuz.Teşekkürler.

Bence cennet bir hedef olamaz.Çünkü ne yaparsam yapayım ulaşamayacağım bir hedef belirlemek tamamen insan fıtratına aykırıdır.Sonunda hedefine ulaşamayacağını bile bile çalışan bir insan şahsen görmedim.Burada demek istediğim cenneti ne yaparsak yapalım alamayacağımız için hedef belirlemek olmaz.Zira hayatımız boyunca başımızı secdeden kaldırmasak dahi amelimiz bizi cennetle şereflendirecek düzeye gelemez.Bizi cennetle şereflendirme işi Rab'bin bizi merhamet sıfatıyla yargılamasında gerçekleşiyor.

Hedef Mevlanın Rızası.
Ulaşılınca Mevlanın ödülü ise Cennet.

Cenneti hedef belirlemek cennet için çalışmak olur.