|
Nokta, bana ölümü hatırlatır evvela. Bir sonun habercisidir nokta. Her cümlenin noktası vardır. Buna söyle desem nasil olur? “Her cümle nokta’yı tadacaktır.” Nokta, cümlenin ölümü, ölüm ise hayatın noktası bir başka anlatımla. Nokta ile cümle biter, ölüm ile cümle hayat. Her hayatın bir noktası ve her cümlenin de bir ölümü var şüphesiz. Nokta bana “Fanisin ey insan!” mesajı verir... Nokta, beni tabutumun tahtalarını düşünmeye sevkeder...
Nokta bana “Mut’u kable ente mut” (Ölmeden önce ölünüz) sırrını hatırlatır. Ölmeden önce ölmenin ince sırrını. Nokta, beni önce mezarıma götürür sonra hayatın içine çeker. Öz benliğini, kundeye yatırmış bir pehlivan misali. Hayatın içinde özne olmaya çağırır nokta beni. Nokta, önce yok eder sonra var eder...
| Bilgin Erdoğan
|