Siyaset Forum

Biz hristiyanlarla büyüdük diyebilirim..Yazlığımızda hristiyan kiracılar doluydu..Çocuklarıylada çok iyi anlaşırdık..Ama aileler sadece selamlaşır,arada görüşürlerdi o kadar..Samimiyet yoktu..Bizlerde doğal olarak çocuktuk ve aileler buna karışıp,engel olmuyordu..
Birlikte oynar,birbirimizin evine gidip gelir,yer içer,gezerdik..Ne onların ailelerinden bizlere karşı kötü bir muamele gördük,nede kendi ailemizden onlara karşı kötü bir söz işittik..Arada frenledikleri,çok sık gitmememiz için uyardıkları vs olurdu ama..Yinede çok güzeldi..Senelerden beri hala burada yaşarlar..Gördüğümüzde selamlaşırız,hal hatır sorarız..

Çocukken kafir arkadaşlarımızın olması,onlarla yakın olmak günah olmazdı elbette çünkü aklımız ermiyordu..Ama bir yetişkin müslüman bir kafirle dost olamaz..Elbette saygı içinde görüşebilir,ticaret yapabilir,selamlaşır,evine bile gerkeirse gidebilir..Ama dinimizde kafirle yakın dostluk yoktur,olamaz..Ayetle sabittir!

Onları dışlamadan,kırmadan görüşebilir,fikir paylaşabilir,aynı okulda okuyup,aynı sırada oturup aynı şeylerden hoşlanabiliriz.. Ama dost olmak,yakın olmak dinimizde caiz değildir..Aklımız erdiğince dinimizi tebliğ etmekte gereklidir..Zorlamadan ve sıkmadan..İslamda anlatma,öğretme vardır ama zorlama yoktur..

Farklı yönlere çekilebilecek bir konu..En son şıkkı işaretleyenlerde çok katı..Peygamber Efendimiz'in dahi hristiyan komşuları,ticaret yaptığı ve selamlaştığı komşuları varmış.. O başka dinden dahi olsa bütün insanlara saygılı ve kibarmış..Bizede O'nu örnek almak düşer.. Son şık hoş gelmedi bana..Evet yada hayır yeterli olabilirdi..