Belli kalıplar içinde hayata dar gelmeye başladım. Sessizce umutlarım da terk etti beni…
Nice sevgi duvarları yıkılırken içimde, kimse, savaşımın büyüklüğünü fark edemedi.
Bu ıztıraplar, sona her yaklaştığımda, tekrar başa dönmenin acısını yaşarken,
ben de tek çâre olan Rabbime yöneldim...
(Fatma Aladağ)